De Helen Grace-serie van M.J. Arlidge op volgorde – met uitgebreide samenvattingen, spoilers en terugkerende verhaallijnen

Sommige series lees je omdat ze lekker weglezen. De boeken over Helen Grace lees je omdat je midden in het verhaal zit. Je ruikt het asfalt onder Helens motorbanden, je voelt de adem van een dader in je nek, en ergens tussen al die wilde ritten door begrijp je waarom Helen maar blijft jagen. Helen is politie-inspecteur in het Engelse Southampton, ze is strak en indrukwekkend van buiten, maar vol met barsten van binnen. En juist daar, in die barsten, nestelen de verhalen zich.

Wil je aan het nieuwste deel beginnen en toch weten wat eraan voorafging? Hieronder vind je de juiste volgorde, plus uitgebreide samenvattingen met spoilers. Zo kun je in één ruk bijlezen en zonder problemen instappen waar jij wilt.

Waarschuwing
Let op: zoals gezegd bevat dit artikel spoilers. Het is bestemd voor mensen die eerdere delen lang geleden hebben gelezen en een opfrisser kunnen gebruiken of voor de waaghalzen die alleen het laatste boek willen lezen.  Bedenk dus goed of je echt niet eerst de eerdere boeken over Helen Grace wilt lezen voor je verder gaat!

In het kort

• De Helen Grace-serie van M.J. Arlidge telt 13 delen en een prequel.
• Tijdens deze boekenserie volg je inspecteur Helen Grace in Southampton: ze is sterk van buiten, maar zit van binnen vol met barsten.
• Samen met haar collega Charlie Brooks, die haar gezinsleven combineert met het zware recherchewerk, jaagt Helen op de meest meedogenloze seriemoordenaars.
• Ondertussen zorgt journaliste Emilia Garanita keer op keer voor extra druk en sensatie.
• Wil je meteen de inhoud induiken? Spring naar de samenvattingen per deel.

Inhoudsopgave

Volgorde van alle boeken uit de Helen Grace-serie
Over Helen Grace
Over Charlie Brooks
Over Emilia Garanita
Samenvattingen per deel (met spoilers)
– Iene Miene Mutte
– Piep zei de muis
– Pluk een roos
– Klikspaan
– Naar bed, naar bed
– Wie niet weg is
– Klein klein kleutertje
– In de maneschijn
– Nog lange niet
– Niemand zeggen
– Twee kleine visjes
– Kom eens gauw
– Leef je nog?
– Door het vuur
Veel gestelde vragen

Volgorde van alle boeken uit de Helen Grace-serie

• Deel 1: Iene Miene Mutte (2015)
• Deel 2: Piep zei de muis (2016)
• Deel 3: Pluk een roos (2016)
• Deel 4: Klikspaan (2016)
• Deel 5: Naar bed, naar bed (2017)
• Deel 6: Wie niet weg is (2017)
• Deel 7: Klein klein kleutertje (2018)
• Deel 8: In de maneschijn (2018)
• Deel 9: Nog lange niet (2019)
• Deel 10: Niemand zeggen (2021)
• Prequel: Twee kleine visjes (2021)
• Deel 11: Kom eens gauw (2022)
• Deel 12: Leef je nog? (2024)
• Deel 13: Door het vuur (2025)

Over Helen Grace

Helen Grace is inspecteur bij de afdeling Zware Misdaden in Southampton en het hart van de serie. Ze valt op door haar lengte, haar motorpak en haar nietsontziende houding. Waar anderen aarzelen, stapt Helen vooruit – gedreven door discipline en een diepgeworteld gevoel van rechtvaardigheid.

Achter dat harde uiterlijk schuilt een verleden dat haar tekent. Helen groeide op in een ontwricht gezin waar mishandeling en angst de toon zetten. Als kind leerde ze dat veiligheid nooit vanzelfsprekend is. Die jeugd heeft haar gevormd tot de vrouw die ze nu is: sterk, onafhankelijk, maar ook eenzaam en getekend door schuldgevoelens.

Wat niemand mag weten, is dat Helen een geheim draagt dat ze zorgvuldig verborgen houdt: ze bezoekt regelmatig haar vaste SM-meester Jake en laat zich door hem hardhandig afstraffen. Voor haar is dit de enige manier om de controle los te laten en het trauma uit haar jeugd te verdragen. Het is haar ventilatie, maar tegelijk ook haar grootste zwakte – want mocht dit uitlekken, dan staat niet alleen haar reputatie maar ook haar gezag als inspecteur op het spel.

Juist deze mix van kracht en kwetsbaarheid maakt Helen zo bijzonder. Ze is een briljante speurder die telkens weer de strijd aangaat met seriemoordenaars en criminelen, maar ook iemand die haar demonen niet kan ontlopen. In de balans tussen haar professionele façade en haar verborgen privéleven ligt de spanning die haar personage onweerstaanbaar maakt.

Charlie Brooks

Charlie Brooks vormt in veel opzichten de tegenpool van Helen Grace. Waar Helen vrijwel geen privéleven heeft en volledig in haar werk opgaat, verlangt Charlie juist naar een huisje, boompje en beestje. Ze heeft een stabiele relatie, sticht een gezin en probeert haar rol als rechercheur te combineren met het leven thuis.

Dat maakt haar interessant: ze is ambitieus en loyaal, en wil zich in het team bewijzen, maar voelt tegelijk voortdurend het schuldgevoel dat ze haar gezin tekortdoet als de dienst weer eens alle tijd opslokt. In die spagaat toont Charlie haar kracht én haar kwetsbaarheid.

Voor Helen is Charlie vaak een spiegel. Hun band begon moeizaam, maar groeide uit tot een vertrouwensrelatie die laat zien dat er ook binnen het politiewerk ruimte kan zijn voor empathie, balans en menselijkheid – hoe moeilijk dat soms ook is.

Emilia Garanita

Emilia Garanita is de onvermijdelijke schaduw in Helen’s leven: een journaliste die altijd uit is op een scoop, desnoods over de rug van slachtoffers of politiemensen. Ze werkt bij de Southampton Evening News en lijkt op geen enkele tijd of plaats welkom, toch is ze altijd aanwezig zodra Helen een zaak leidt.

Emilia’s nietsontziende drang komt voort uit een getekend verleden. Als kind was ze het slachtoffer van een wraakactie tegen haar drugsdealende vader die haar regelmatig als koerier inzette. Tijdens een mislukte deal werd er zoutzuur in haar gezicht gegooid, waardoor één kant van haar gezicht permanent is verminkt. Deze littekens zijn zowel haar kwetsbaarheid als haar wapen: ze voeden haar ambitie om koste wat kost gezien en gehoord te worden.

Ze is slim, meedogenloos en schaamteloos in haar methodes. Emilia dringt zich op bij rouwende nabestaanden, plaatst ongefundeerde insinuaties over politieoptredens in de krant en zelfs Helen’s privéleven is niet veilig voor haar onthullingen. Ze achtervolgt Helen letterlijk en figuurlijk, en in sommige delen gaat ze zo ver dat ze haar motor voorziet van volgapparatuur.

Toch is Emilia meer dan een karikatuur van een roddeljournalist. In latere boeken zien we scheurtjes in haar harnas wanneer een Tinderdate die haar gedrag bekritiseert, het is een moment van reflectie over haar eigen geweten. Ze blijft echter bovenal een constante nemesis: waar Helen op criminelen jaagt, jaagt Emilia op Helen. Hun confrontaties vormen een rode draad in de serie.

Samenvattingen per deel (met spoilers)

Laatste waarschuwing: er komen serieuze spoilers aan!

Iene Miene Mutte – samenvatting

Southampton wordt in de ban gehouden door een seriemoordenaar die mensen in tweetallen ontvoert en vervolgens opsluit. Het dodelijke spel is altijd hetzelfde: dood de ander, of sterf zelf. Wie overleeft, is voor het leven getekend; wie weigert, overlijdt. De stad raakt verlamd van angst en de druk op inspecteur Helen Grace is immens.

Al snel wordt duidelijk dat de zaak niet alleen om forensisch bewijs draait, maar ook om beeldvorming. Terwijl Helen koortsachtig zoekt naar een patroon, hangt de journaliste Emilia Garanita voortdurend om het team heen. Ze jaagt sensatie na, stelt slachtoffers en hun families genadeloos tentoon en beschuldigt de politie van falen. Voor Helen is Emilia een constante doorn in het oog: ze jaagt niet alleen op de dader, maar ook op publicitaire erkenning, ongeacht wie daaronder lijdt.

Op een bepaald moment wordt het persoonlijk. Charlie Brooks en Mark Fuller, twee van Helen’s collega’s, verdwijnen spoorloos. Helen weet dat ze nu niet alleen de stad, maar ook haar eigen team zal moeten redden. Terwijl Emilia elke vertraging breed uitmeet in de krant en burgers nog onrustiger maakt, leidt Helen haar rechercheurs naar de plek waar Charlie en Mark gevangen worden gehouden. De tijd dringt: de moordenaar dwingt hen tot dezelfde macabere keuze als de eerdere slachtoffers. Vermoord de ander of wordt door de ander vermoord.

Helen weet Charlie te bevrijden, maar Mark overlijdt. Hij wilde zich opofferen voor Charlie en Helen is net te laat om ook hem te redden. Charlie is zwaar getraumatiseerd, niet alleen door de ontvoering, maar ook omdat ze door de stress en ontberingen een miskraam kreeg. Toch blijft ze overeind en groeit langzaam uit tot Helen’s belangrijkste bondgenoot. De basis voor hun bijzondere band – aanvankelijk stroef, maar later onverwoestbaar – wordt hier gelegd.

De ontknoping is niets minder dan een persoonlijke hel: de seriemoordenaar blijkt Marianne, Helen’s eigen zus. In een genadeloze climax wordt Helen gedwongen om haar te doden. Hierdoor komt het verleden dat ze zo zorgvuldig verborgen hield alsnog aan het licht, en Emilia staat klaar om er haar scoop van te maken.

Iene Miene Mutte is meer dan een debuut: het legt de fundamenten voor alle verhaallijnen die volgen – de brute zaken, Helen’s geheimen, Charlie’s worsteling, en Emilia’s nietsontziende aanwezigheid in elke zaak.

Piep zei de muis — samenvatting

Southampton komt opnieuw in de greep van een seriemoordenaar wanneer het lichaam van Alan Matthews wordt gevonden. Zijn hart is chirurgisch verwijderd en wordt vervolgens bij zijn gezin bezorgd. Het is het begin van een reeks gruwelijke moorden op mannen met een dubbelleven: echtgenoten en vaders die in het geheim prostituees bezoeken.

De druk is meteen hoog, want Emilia Garanita stort zich vol overgave op de zaak en zet de toon in de media: de politie faalt en Helen Grace laat steken vallen. Emilia schrijft genadeloos over de vernedering van de nabestaanden en jaagt op elk detail dat Helen kan beschadigen. Terwijl Helen probeert kalm te blijven, voelt ze dat Emilia haar onderzoeken ondermijnt en dat het vertrouwen van de stad wegtrekt.

Voor Charlie Brooks is deze zaak de eerste grote test sinds haar traumatische ontvoering in Iene Miene Mutte. Ze wil zich opnieuw bewijzen als rechercheur, maar kampt met flashbacks en een constant schuldgevoel dat ze thuis niet genoeg is voor haar partner. Waar Helen zich afsluit, probeert Charlie juist empathie te tonen richting slachtoffers en getuigen. Dit maakt haar onmisbaar, maar vergroot ook de druk die ze voelt om op alle fronten te presteren.

Het onderzoek brengt Helen en haar team in contact met de mysterieuze prostituee “Angel”, die door klanten wordt verheerlijkt maar tegelijk verontrustende sporen nalaat, zoals alcohol- en drugsgebruik, en aanwijzingen dat ze net een baby heeft gekregen. De waarheid is huiveringwekkend: Angel is niemand minder dan Ella Matthews, de verstoten dochter van Alan Matthews. Als tiener werd ze mishandeld en uiteindelijk werd ze verbannen toen ze zwanger werd.

Ella lokt mannen, doodt hen en stuurt hun harten als vergelding. Voor haar is elke moord een rechtzetting van het onrecht dat haar is aangedaan. Helen confronteert haar in een beladen climax en probeert haar tot overgave te bewegen. Maar Ella kiest voor de aanval, en Helen wordt gedwongen om haar te doden.

Piep zei de muis bevestigt dat Helen nooit alleen tegen een dader vecht. Ze strijdt tegen haar eigen demonen, tegen een samenleving die liever wegkijkt, en tegen Emilia, die als een schaduw alles groter en pijnlijker maakt. Voor Charlie betekent dit boek een kantelpunt: ze beseft dat ze ondanks haar angsten onmisbaar is aan Helen’s zijde.

Pluk een roos — samenvatting

Wanneer de jonge Ruby Sprackling verdwijnt, lijkt dat in eerste instantie niet ongewoon. Ruby had vaker conflicten met haar moeder en verdween dan dagenlang. Maar kort daarna wordt op het strand het lichaam van een uitgemergelde vrouw gevonden: ze was uitgehongerd tot de dood erop volgde. In haar maag worden resten van hout, katoen en metaal gevonden – tekenen dat ze wanhopig alles at om te overleven. De dader gebruikt ondertussen Ruby’s telefoon om tweets te versturen, zodat de buitenwereld denkt dat ze nog in leven is.

Voor Helen Grace is het duidelijk dat Southampton opnieuw te maken heeft met een seriemoordenaar. Het patroon wijst op een jager die specifiek jonge vrouwen met lang zwart haar en blauwe ogen uitkiest. De klok tikt: Ruby’s leven hangt aan een zijden draadje.

Binnen het team spelen onderhuidse spanningen. Charlie Brooks werkt opnieuw vol mee, maar voelt steeds sterker de spagaat tussen werk en privé. Ze wil loyaal zijn aan Helen en aan de zaak, maar merkt dat het schuldgevoel over haar relatie en haar verlangen naar een normaal gezinsleven knaagt. Juist die dubbelrol maakt haar empathisch richting slachtoffers en nabestaanden: ze begrijpt hoe het voelt als je door omstandigheden uit balans raakt.

Emilia Garanita blijft intussen de angel. Ze gebruikt de verdwijning van Ruby en de wanhoop van haar moeder voor sensationele verhalen in de krant. Ze stelt vragen die slachtoffers uit balans brengen en schuwt geen enkel middel om Helen in diskrediet te brengen. Voor Helen voelt het alsof ze niet alleen tegen de moordenaar vecht, maar ook tegen Emilia, die elk falen breed uitmeet.

De zaak bereikt zijn climax wanneer Helen de kelder weet te vinden waar Ruby gevangen zit. Op het nippertje wordt ze bevrijd, halfdood maar levend. De dader wordt gearresteerd, maar de nasleep is zwaar: Ruby’s trauma is immens, en Helen beseft dat deze overwinning vooral een reddingsactie is tegen de vergetelheid van de samenleving.

Pluk een roos laat zien dat Helen meer dan ooit moet balanceren: jagen op een meedogenloze dader, omgaan met een team dat onder druk staat, en overeind blijven ondanks een journaliste die genadeloos op haar ondergang aast. Voor Charlie is het een bevestiging dat ze, ondanks haar twijfels en schuldgevoel, een cruciale plek in Helen’s team inneemt.

Klikspaan — samenvatting

Op een avond bezoekt Helen Grace het graf van haar zus Marianne. Terwijl ze daar staat, ziet ze drie enorme vuurzuilen boven Southampton de lucht in slaan. Het blijkt het begin van een nachtmerrie te zijn: een pyromaan die telkens drie branden tegelijk sticht. Twee dienen als afleiding, één is gericht op een woning waarin slachtoffers vallen. De stad wordt overspoeld door angst, want elke nacht kan het noodlot toeslaan.

Het eerste grote drama treft de familie Simms: moeder en dochter komen om, zoon Luke springt van het dak en overleeft zwaargewond. De dader lijkt een agenda te hebben, en laat cryptische blogs achter waarin hij zijn daden rechtvaardigt als een zuivering van de stad.

Terwijl Helen koortsachtig zoekt naar verbanden, komt haar team steeds meer onder druk te staan. Charlie Brooks is de menselijke kant van de operatie. Zij vangt nabestaanden op en probeert een brug te slaan tussen het onderzoek en de slachtoffers. Thuis voelt ze echter de last van haar afwezigheid; de balans tussen carrière en privé begint zwaar te wegen. Dat schuldgevoel tekent haar keuzes, maar haar betrokkenheid maakt haar tegelijk onmisbaar voor het team.

De interne spanningen nemen toe onder leiding van Jonathan Gardam, de nieuwe chef die vooral hecht aan procedures. Helen’s doortastende aanpak botst frontaal met zijn micromanagement. Ondertussen ruikt Emilia Garanita bloed: ze verschijnt bij elk brandend huis, schrijft stukken over falend politieoptreden en suggereert dat Helen haar grip kwijt is. Emilia benut elk slachtoffer en elk detail om haar eigen naam in de krant groter te maken, ongeacht de pijn die ze veroorzaakt.

De doorbraak komt wanneer Helen ziet dat de branden té perfect getimed zijn om toeval te zijn. Het kan onmogelijk om maar één dader gaan. Het spoor leidt haar uiteindelijk naar een jong stel met een sterke behoefte aan wraak.

In een allesverzengende climax in een brandend pakhuis confronteert Helen het brein achter de hele operatie. Ze weet hem uit te schakelen en ontsnapt zelf op het nippertje aan de vlammenzee. Southampton ademt uit, maar het vertrouwen in veiligheid is weg. In Klikspaan blijft voor Helen het gevoel dat ze niet alleen branden blust, maar ook constant op twee fronten vecht: tegen de misdadiger én tegen Emilia, die haar reputatie in de as probeert te leggen.

Naar bed, naar bed — samenvatting

Southampton wordt opgeschrikt door een reeks gruwelijke moorden op SM-meesters. De slachtoffers worden telkens op identieke wijze vastgebonden en vermoord. Voor inspecteur Helen Grace is dit een zaak die gevaarlijk dicht bij haar eigen verborgen leven komt: in het geheim heeft ze zelf een SM-meester om grip te houden op haar trauma’s. Nu dreigt dat grote geheim naar buiten te komen, en elke moord brengt haar reputatie verder in gevaar.

Binnen het team voelt Helen de druk oplopen. Sommigen fluisteren dat ze méér weet dan ze vertelt. Charlie Brooks probeert haar onwankelbaar te steunen, maar ook zij merkt hoe zwaar het is om privé en werk te combineren. Ze is loyaal en ambitieus, maar voelt zich verscheurd tussen het onderzoek en de wens om thuis een normaal leven te leiden. Juist dat schuldgevoel maakt dat ze soms té ver gaat, maar haar empathie met slachtoffers en nabestaanden is tegelijk onmisbaar in de zaak.

De moorden worden steeds persoonlijker en de verdenking begint naar Helen zelf te wijzen. Emilia Garanita grijpt haar kans en zet in de media de toon: misschien is de inspecteur wel zélf schuldig. Ze schrijft sensatieartikelen die de publieke opinie tegen Helen keren, zonder zich ook maar iets aan te trekken van de gevolgen voor de lopende zaak. Voor Helen voelt het alsof ze op twee fronten vecht: tegen een moordenaar die haar wil breken én tegen Emilia die haar publiekelijk neerhaalt.

De onthulling is verwoestend: de dader blijkt Robert Stonehill, de volwassen zoon van Helen’s zus Marianne. Hij heeft altijd geweten dat Helen zijn leven overschaduwde en wil nu wraak nemen. Door de SM-meesters uit te schakelen en Helen erbij te betrekken, slaagt hij erin haar carrière te verwoesten.

In de climax wordt Helen gearresteerd. Voor de buitenwereld lijkt het bewijs onomstotelijk: de inspecteur is geen heldin, maar een verdachte. Ze wordt uiteindelijk opgesloten in de beruchte Holloway-gevangenis. Naar bed, naar bed eindigt dus niet met een overwinning, maar met Helen’s totale vernedering. Voor het eerst in de serie is ze haar vrijheid, haar reputatie en haar macht kwijt – en moet ze vechten om ooit nog terug te komen.

Wie niet weg is — samenvatting

Na haar arrestatie belandt Helen Grace in de beruchte vrouwengevangenis Holloway. Voor iemand die altijd de jager was, is het ondraaglijk om nu de prooi te zijn. De andere gevangenen kennen namelijk haar reputatie en zien haar als een doelwit: de inspecteur die hen ooit achter de tralies zette. Helen moet elke dag vechten om in leven te blijven en wordt gedwongen tot ongemakkelijke bondgenootschappen. Haar wereld is teruggebracht tot betonnen muren, wantrouwen en constante dreiging.

Buiten de gevangenis probeert Charlie Brooks het onmogelijke te doen: bewijzen dat Helen onschuldig is. Terwijl veel collega’s twijfelen of Helen niet tóch schuldig is, bijt Charlie zich vast. Ze werkt zich uit de naad, verwaarloost bijna haar privéleven en voelt steeds sterker de spagaat tussen gezin en carrière. Maar haar loyaliteit aan Helen is onwankelbaar. Waar anderen afhaken, blijft Charlie geloven dat haar inspecteur ten onrechte is veroordeeld.

Intussen grijpt Emilia Garanita haar kans. In de krant schildert ze Helen af als de gevallen heldin, iemand die niet alleen moordenaars jaagt, maar er nu zelf één lijkt te zijn. Emilia schrijft vlammende artikelen en vergroot elk detail dat haar lezers nog verder tegen Helen kan keren. Voor Helen is dat misschien nog wel pijnlijker dan de opsluiting zelf: ze wordt niet alleen lichamelijk bedreigd, maar ook publiekelijk afgemaakt.

De doorbraak komt wanneer Charlie het ene flintertje bewijs vindt dat aantoont dat Robert Stonehill, de zoon van Marianne, achter de moorden zit. Dat bewijs is genoeg om Helen vrij te krijgen. Haar terugkeer in vrijheid voelt echter niet als een triomf. Ze krijgt haar functie terug, maar alles is veranderd. Collega’s wantrouwen haar, haar reputatie is besmeurd, en ze draagt de littekens van Holloway in haar houding en beslissingen.

Voor Joanne Sanderson, die tijdens Helen’s afwezigheid tijdelijk de leiding had, is de situatie dubbel: ze wil zich bewijzen, maar voelt zich terzijde geschoven nu Helen weer terug is. Die spanning legt de kiem voor een tragedie in het volgende deel.

Wie niet wegis laat zien dat zelfs de sterkste inspecteur kan vallen. Helen wint haar vrijheid terug, maar is niet meer dezelfde. Haar grootste gevecht ligt nu niet buiten de muren, maar diep vanbinnen.

Klein klein kleutertje — samenvatting

Nog geen jaar na haar vrijlating uit Holloway probeert Helen Grace haar plek binnen het korps te herwinnen. Ze is terug in functie, maar de scheuren in haar reputatie zijn voelbaar. Dan barst in Southampton een ongekende geweldsgolf los. Twee jonge daders laten in één dag een spoor van vernieling en dood achter: een vrouw sterft in Helen’s armen, kort daarna volgt een apotheekoverval, en binnen uren breidt het uit naar carjackings, home invasions en schietpartijen. De stad verandert in een slagveld.

Voor Helen en haar team is het een race tegen de klok. Ze rennen van plaats delict naar plaats delict zonder grip te krijgen op de chaos. Intussen blijft Emilia Garanita overal opduiken en daardoor komt ze dit keer wel heel erg dicht bij de actie.

Te midden van de chaos worstelt ook Joanne Sanderson met haar rol. Tijdens Helen’s gevangenschap had ze tijdelijk de leiding, maar nu is ze weer teruggezet naar haar oude functie. Om zich te bewijzen neemt ze een roekeloze beslissing in de climax van de zaak. Ze grijpt haar kans om te laten zien dat ze net zo dapper en doortastend kan zijn als Helen, maar overspeelt haar hand. Joanne komt om het leven.

Voor Helen is dit een mokerslag. Ze beseft dat haar manier van leidinggeven – afstandelijk en streng – Joanne indirect richting deze fatale keuze heeft geduwd. Klein klein kleutertje is daarmee niet alleen een verhaal over een stad die één dag in een nachtmerrie verkeert, maar ook over de prijs van leiderschap. Helen wint de strijd op straat, maar verliest een collega, en draagt vanaf dit moment een nog zwaarder schuldgevoel met zich mee.

In de maneschijn — samenvatting

Southampton wordt opnieuw opgeschrikt door een angstaanjagende reeks moorden. Slachtoffers worden in de bossen opgejaagd alsof ze wilde herten zijn en vervolgens met een kruisboog gedood. De dader behandelt mensen als prooidieren, en de stad leeft in angst voor de onzichtbare jager die ieder moment kan toeslaan.

Voor Helen Grace voelt de zaak als een gevecht tegen een tegenstander die niet alleen dodelijk, maar ook onvoorspelbaar is. De dader kiest zijn slachtoffers willekeurig en laat nauwelijks sporen achter. Ondertussen woekert de media-aandacht: Emilia Garanita grijpt de kans om Helen neer te zetten als een inspecteur die de grip verliest. Ze schrijft stukken die de angst in de stad aanwakkeren en papt zelfs met een forensisch fotograaf aan om exclusief beeldmateriaal van de moorden te kunnen stelen.

In dit deel wordt ook Joseph Hudson geïntroduceerd, een jonge brigadier die barst van ambitie. Hij bewondert Helen en probeert zich in haar team te bewijzen, maar zijn overmoed zorgt al snel voor problemen. Tijdens een confrontatie met de dader maakt Hudson een cruciale fout, waardoor Helen zelf bijna het leven verliest. Er is aantrekkingskracht tussen hen, maar Helen beseft dat hij roekeloos en gevaarlijk is.

Charlie Brooks is in dit deel opnieuw de stabiele factor. Terwijl Helen steeds verder verstrikt raakt in de jacht en Hudson haar uit balans brengt, houdt Charlie het team bij elkaar. En dat terwijl ze met ernstige slapeloosheid te kampen heeft omdat haar dochtertje telkens nachtmerries heeft. Toch blijft ze overeind, en juist dat maakt haar voor Helen onmisbaar.

De climax vindt plaats diep in de bossen. Helen confronteert de moordenaar in een levensgevaarlijke achtervolging en weet hem uiteindelijk uit te schakelen. Maar het team blijft achter met nieuwe littekens: fysiek door de confrontatie, mentaal door de fouten van Hudson, en emotioneel door de constante druk die hun werk oplegt.

In de maneschijn laat zien hoe dun de grens is tussen jager en prooi, en hoezeer Helen afhankelijk is van Charlie’s betrouwbaarheid nu nieuwe krachten – zowel binnen als buiten het team – alles op scherp zetten.

Nog lange niet — samenvatting

Southampton lijkt kort op adem te kunnen komen, maar die illusie spat uiteen wanneer de steenrijke zakenman Justin Lanning – net vrij na een jarenlange gevangenisstraf – wordt gevonden met doorgesneden keel. Het is de start van een reeks moorden die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. Slachtoffers worden op verschillende manieren omgebracht, waardoor het lijkt alsof de stad plotseling door meerdere moordenaars wordt geteisterd.

Langzaam ontdekt Helen Grace een patroon. De dader kiest bewust mensen die ooit met justitie in aanraking zijn geweest maar door juridische mazen of slordige processen hun straf ontliepen. Het is een vigilante die zichzelf ziet als rechter en beul tegelijk. Voor Helen is dat extra frustrerend: waar de samenleving misschien denkt dat gerechtigheid wordt hersteld, ziet zij hoe de wet en het rechtssysteem doelbewust ondermijnd worden.

De zaak legt opnieuw druk op het team. De zwangere Charlie Brooks werkt onvermoeibaar mee, maar voelt de last van haar dubbele leven sterker dan ooit. Thuis wachten haar partner en dochter, maar de lange dagen en emotionele belasting van dit onderzoek zorgen voor spanningen.

Joseph Hudson krijgt in dit deel meer gewicht. Zijn bewondering voor Helen is duidelijk en er hangt een wederzijdse aantrekkingskracht in de lucht. Voor Helen is dat verwarrend: ze voelt zich tot hem aangetrokken, maar wantrouwt tegelijk zijn impulsieve gedrag.

Ondertussen laat Emilia Garanita zich niet onbetuigd. Ze schrijft dat de politie een onbekende bondgenoot zou moeten zijn van de dader, en ze schildert Helen af als iemand die achter de feiten aanloopt. Emilia’s nietsontziende aanpak zorgt ervoor dat de publieke opinie meer sympathie krijgt voor de vigilante dan voor de politie, wat de druk op Helen alleen maar vergroot.

In een bloedstollende climax weet Helen de dader te stoppen. Maar de nasleep is bitter: de scheidslijn tussen gerechtigheid en wraak blijkt gevaarlijk dun, en het team blijft achter met nieuwe spanningen.

Nog lange niet toont hoe dun de scheidslijn is tussen gerechtigheid en wraak, en hoezeer Helen, Charlie en hun team gebukt gaan onder vijanden die zich zowel buiten als binnen de politie bevinden.

Niemand zeggen — samenvatting

Na de coronapandemie verkeert Engeland in een diepe economische crisis en Southampton wordt overspoeld door een golf van misdaad. Binnen korte tijd worden er vier verschillende moorden gepleegd: een straatroof loopt fataal af, een woninginbraak eindigt met een dode, een carjacking kost iemand het leven en een zestienjarig meisje wordt op brute wijze afgeslacht. Voor Helen Grace voelt het alsof ze op vier fronten tegelijk oorlog voert – zonder enig aanknopingspunt.

Wanneer ook een privédetective levend in brand wordt gestoken, beseft Helen dat de zaken verbonden moeten zijn. Het ontbreekt alleen aan een motief dat alles samenbindt. Terwijl het team koortsachtig zoekt, verschijnt Emilia Garanita overal waar de politie komt. Ze schrijft dat Helen de controle kwijt is, lekt halve waarheden en zaait bewust twijfel over de integriteit van het onderzoek. Emilia weet precies hoe ze Helen kan raken: door haar gezag publiekelijk te ondermijnen.

Charlie Brooks is intussen uitgeput. Ze wil Helen trouw blijven, maar thuis heeft ze steeds meer het gevoel tekort te schieten. Toch blijft ze onmisbaar, juist omdat ze slachtoffers en getuigen kan bereiken op een manier die Helen vaak niet lukt. Charlie balanceert op het randje, maar laat haar collega niet vallen.

De prille romance die Helen met Joseph Hudson heeft spat uit elkaar als blijkt dat Hudson een groot geheim heeft: hij heeft niet alleen een ex-vrouw, maar ook een zoon die hij volledig in de steek heeft gelaten. Voor Helen, die zelf met de littekens van haar jeugd leeft, is dit onverteerbaar. Het vertrouwen dat ze voorzichtig in hem stelde, stort in en de verhouding komt abrupt ten einde.

De doorbraak in de zaak komt wanneer Helen ontdekt dat psychiater Alex Blythe de spil is. Hij manipuleert zijn cliënten, zet hen tegen elkaar op en zorgt ervoor dat de moorden los van elkaar lijken te staan. In een bloedstollende climax weet Helen zijn netwerk bloot te leggen, maar Blythe ontsnapt – en zweert dat hij persoonlijk met haar zal afrekenen.

Niemand zeggen eindigt met een wrange balans. Helen heeft de puzzel opgelost, maar een levensgevaarlijke tegenstander loopt vrij rond. Charlie voelt de gevolgen van haar dubbele rol – loyale collega én moeder – intenser dan ooit. En Emilia? Die heeft alweer haar volgende voorpagina, ten koste van iedereen.

Twee kleine visjes — samenvatting

De prequel Twee kleine visjes bundelt twee korte verhalen die vóór Iene Miene Mutte spelen en vooral de achtergrond van Helen inkleuren.

Bij Alles in de Wind zien we Jodie Haynes (die later haar naam in Helen Grace verandert) op haar 15e in een kindertehuis. Iedereen kent haar naam omdat haar zus Marianne op haar 16e hun ouders in hun slaap heeft vermoord. Jodie is inmiddels in haar derde tehuis en wordt “beschermd” door Gemma — maar dit is een vriendschap met een hoge prijs. Dit verhaal tekent Jodie’s eenzaamheid, alertheid en vechtlust.

In Schuitje varen heeft Jodie haar naam veranderd in Helen Grace en is ze net afgestudeerd aan de politieacademie. Tijdens een stage bij de verkeerspolitie groeit haar liefde voor de motor. Op een dag komt ze bij een dodelijk incident op de snelweg. Een jonge man is aangereden, en hij is blootsvoets, zonder ID of spullen. Zijn voetzolen zijn kapot en zijn enkels ingesneden. Helen vertrouwt het niet en gaat — tegen protocol in — door met graven.

Zelf vond ik deze bundel een matig opvullertje dat weinig toevoegt aan de serie — het is interessant voor fans om Helen’s wortels te zien, maar het is niet essentieel voor het plot van de hoofdreeks.

Kom eens gauw — samenvatting

Vier maanden na de ontsnapping van Alex Blythe leeft Helen Grace in constante alertheid. Ze weet dat Blythe nog ergens op de loer ligt en vreest dat hij iemand manipuleert om haar uit te schakelen. Tegelijkertijd krijgt Southampton te maken met een nieuwe seriemoordenaar die zijn slachtoffers achtervolgt en op brute wijze afmaakt.

De spanningen binnen het korps nemen toe. Joseph Hudson, met wie Helen in Niemand zeggen kort een verhouding had, kan hun breuk niet verkroppen. Hij voelt zich verraden en verbitterd. Helen vertrouwt hem niet meer, maar Hudson blijft haar onder druk zetten om zijn naam te zuiveren. De situatie wordt nog nijpender wanneer de nieuwe korpschef Alan Peters openlijk jacht maakt op fouten van Helen.

Charlie Brooks moet intussen meer dan ooit de spil van het team zijn. Ze draagt de verantwoordelijkheid voor haar werk én haar gezin, en dat knaagt zichtbaar. Toch blijft ze overeind en probeert ze Helen te ondersteunen, al ziet ze met lede ogen hoe haar collega steeds verder geïsoleerd raakt. Voor Helen is Charlie’s loyaliteit onmisbaar nu ze Peters en Hudson tegenover zich heeft.

Emilia Garanita wakkert de vlammen verder aan. In haar artikelen portretteert ze Helen als een inspecteur die door iedereen verlaten wordt en de greep op haar stad kwijt is. Emilia benut Hudsons wrok en Peters’ wantrouwen om Helen publiekelijk te verzwakken.

De spanning bereikt een tragisch hoogtepunt wanneer Helen ’s avonds bij haar flatgebouw wordt belaagd. Ze verdedigt zich fel, slaat haar aanvaller neer – en ontdekt dat het Joseph Hudson is. Hij komt bij het gevecht om het leven. Korpschef Peters grijpt zijn kans en zet Helen op non-actief, waarna Charlie noodgedwongen haar taken moet overnemen.

Ondanks de schorsing blijft Helen in het geheim doorgaan met het onderzoek. Uiteindelijk weet ze niet alleen de nieuwe seriemoordenaar te stoppen, maar ook Blythe in de kraag te vatten. Toch voelt de overwinning bitter: de dood van Hudson, de vijandigheid van Peters en Emilia’s genadeloze artikelen hebben Helen verder ondermijnd dan ooit.

Kom eens gauw laat zien dat Helen niet alleen vecht tegen criminelen, maar ook tegen de giftige dynamiek binnen haar eigen korps – en dat zelfs een overwinning haar duur komt te staan.

Leef je nog? — samenvatting

Wanneer een wanhopige vrouw bij het politiebureau verschijnt en meldt dat haar 15-jarige dochter Naomi is verdwenen, wil Helen Grace de zaak meteen oppakken. Maar de nieuwe korpschef Rebecca Holmes ziet er niets in: in haar ogen is Naomi gewoon een weggelopen tiener, en kostbare recherchecapaciteit mag daar niet aan verspild worden. Helen trekt zich niets van dat bevel aan en start haar eigen onderzoek, overtuigd dat er meer speelt.

Ze krijgt gelijk. Naomi wordt samen met een ander meisje, Mia, onder erbarmelijke omstandigheden vastgehouden in een kelder. De zaak wordt al snel een klap in het gezicht van het korps: niet een of andere onbekende zwerver is de dader, maar de populaire straatagent Dave Reynolds. Hij blijkt deel uit te maken van een pedofilienetwerk dat jarenlang ongezien kon opereren.

Charlie Brooks staat Helen bij, maar voelt meer dan ooit de spanning tussen werk en gezin. Terwijl Helen zich vastbijt in de zaak, probeert Charlie de boel draaiende te houden op kantoor én thuis, met alle schuldgevoelens van dien. Het laat nogmaals zien hoe verschillend hun levens zijn, maar ook hoe onmisbaar Charlie’s steun is.

Wat dit boek extra opvallend maakt, is wie er niet meedoet: Emilia Garanita. In het vorige deel (Kom eens gauw) zagen we haar twijfelen aan haar eigen methodes door een korte verliefdheid die haar confronteerde met haar hardheid. Heel even leek het alsof Emilia een andere weg in zou slaan, misschien zelfs met een sprankje menselijkheid. Juist daarom voelt haar afwezigheid in dit deel zo groot: waar ze normaal bij elk groot onderzoek als een schaduw over Helen heen hangt, blijft het hier stil. Dat maakt Leef je nog? qua toon net even anders en benadrukt dat Helen dit keer vooral worstelt met het systeem zelf.

De climax is verwoestend: Helen bewijst Reynolds’ schuld, bevrijdt Naomi, maar ziet hoe Holmes met de eer gaat strijken. Helen weet dat er niets wezenlijks verandert binnen het verrotte korps, en neemt ontslag. Voor het eerst in de reeks staat ze buiten het politiewerk – los van de badge die haar altijd definieerde.

Leef je nog? eindigt met een Helen die vrij is, maar verloren, en met een opvallende stilte waar normaal gesproken Emilia’s stem te luidruchtig aanwezig zou zijn.

Door het vuur — samenvatting

Na haar ontslag bij de politie probeert Helen Grace haar leven opnieuw vorm te geven. Met Christopher lijkt er voor het eerst ruimte voor rust en een stabiele relatie, al blijft het voor Helen onwennig om niet midden in het politiewerk te staan.

Tijdens een nacht met Christopher hoort ze hoe een vrouw op straat wordt mishandeld. Helen grijpt in, maar ziet machteloos toe hoe het slachtoffer in een busje wordt gesleurd en ontvoerd. Vastbesloten om de vrouw te redden gaat ze op onderzoek uit, ondanks dat ze geen badge of team meer heeft en het korps haar inmiddels wantrouwt.

Door het vuur laat zien dat Helen zelfs zonder politiepenning niet kan stoppen met jagen. Het verhaal is meeslepend en vol nieuwe invalshoeken, en eindigt met een bloedstollende cliffhanger die duidelijk maakt dat dit nog niet het laatste hoofdstuk is in de reeks.

Veel gestelde vragen