Ik lees Nederlands challenge 2023

Ik ben normaal gesproken niet zo van de goede voornemens en challenges. Maar Koukleum heeft wel een hele leuke challenge bedacht: de uitdaging om in 2023 zoveel mogelijk boeken te lezen die oorspronkelijk in de Nederlandse taal zijn verschenen. Werk van Nederlandse en Vlaamse schrijvers dus. Nu lees ik normaal gesproken al vrij veel Nederlandse boeken, dus ik heb besloten om aan deze challenge mee te doen. Ik heb alleen wel een dilemma…

Van Nederlandse bodem

Als je de tags in de rechterzijbalk van mijn website weleens hebt bekeken, dan is je vast al opgevallen dat de tag ‘Van Nederlandse Bodem’ zowat de grootste is. Dit wil zeggen dat die tag bij heel veel van mijn blogartikelen is gebruikt. Dat is ook niet zo vreemd, want ik lees graag boeken van Nederlandse schrijvers.

De pareltjes van Angelique Haak, Simone van der Vlugt, Nathalie Pagie en Anya Niewierra lees ik graag. Ik ontdek ook regelmatig nieuwe Nederlandse (en Vlaamse) schrijvers zoals Hugo Luijten en Catharina Botermans.

En ik sta ook op het punt om mijn eerste boek van Thomas Olde Heuvelt te gaan lezen, het werd eens tijd!

Mijn dilemma

Ik doe dus graag aan de Ik lees Nederlands challenge van Koukleum mee, maar er is wel een klein probleem. Er moet namelijk op voorhand besloten worden hoeveel Nederlandse boeken ik in 2023 ga lezen, en daar ben ik niet zo goed in.

Of eigenlijk beter gezegd: ik ben er té goed in. Ik ben namelijk een behoorlijke dwangneuroot en als ik zeg dat ik in het komende jaar bijvoorbeeld 40 Nederlandse boeken ga lezen, dan ga ik daar ook echt voor.

Tot op het punt dat ik vertaalde boeken die ik graag wil lezen laat liggen omdat ik een bepaald doel hebt gesteld. En aangezien ik een echte ‘moodreader’ ben, wil ik mijn leesplezier liever niet sturen. Of bederven.

Ben ik een sneeuwhaas of een poolvos?

Koukleum heeft op een leuke manier 5 niveau’s bedacht:

• Bij 10 boeken ben je een lemming;
• Bij 20 boeken ben je een sneeuwhaas;
• Bij 30 boeken ben je een poolvos;
• Bij 40 boeken ben je een zeehond;
• Bij 50 boeken ben je een ijsbeer.

Als ik nu voor de zeehond ga, dan weet ik zeker dat ik keuzes moet gaan maken tussen vertaalde boeken die ik dolgraag wil lezen en boeken van Nederlandse bodem. Dat doe ik liever niet, mijn leesplezier is me heilig.

De sneeuwhaas is voor mij goed te doen, want ik heb in 2022 namelijk rond de 20 Nederlandse (en Vlaamse) boeken gelezen. Maar ja, in dat geval spreek je niet echt meer van challenge.

Na wat wikken en wegen heb ik dus besloten om de poolvos te kiezen. Ik ga dit jaar 30 boeken van Nederlandse bodem lezen. Dat is een redelijke uitdaging, maar ik denk wel dat het haalbaar is zonder dat ik in mijn boekenkeuze echt moet gaan beperken.

Het helpt wel dat ik in de eerste weken van dit jaar al Uit Water en Bloed van Jesse Goessens en Kruistocht in Spijkerbroek van Thea Beckman heb gelezen. En dat ik op dit moment tijdens het uitlaten van mijn hond naar het audioboek Amalia van Matthias Rozemond luister.

De boeken die op mijn stapeltje liggen

Ik heb altijd een stapeltje boeken klaarliggen om op korte termijn te lezen, op dit moment zit daar sowieso tussen:

• Zonder Angst – Inge van Prooijen (ik doe mee aan de blogtour van de Crime Compagnie)
• Hex – Thomas Olde Heuvelt
• Hoogheid – Matthias Rozemond
• Het Schuilhuis – Rachel van Charante
• Moordende Hitte – Sophie Wester

Verder wil ik graag komend jaar de Veleda-trilogie van Chris Houtman nog een keer lezen, komt er een nieuw boek van Hugo Luijten in september uit en er verschijnt dit jaar ook een nieuw boek van Angelique Haak.

Ik denk dat het met die poolvos wel goed gaat komen!