De 20 – Sam Holland

Inspecteur Adam Bishop staat net in een drukke kroeg een biertje te drinken als hij naar een plaats delict wordt geroepen. Niet veel later staat hij samen met zijn partner, de pasgetrouwde brigadier Jamie Hoxton, op een verlaten bouwterrein. Het is een braakliggend gebied waar afvaldumpers hun kans schoon zien en meerdere daklozen bivakkeren. Een van die daklozen heeft een lichaam gevonden en als de recherche nader onderzoek uitvoert, blijken er in totaal vijf lijken te liggen. Ze zijn niet alleen allemaal vermoord, ze hebben ook nog eens allemaal een nummer gekregen. De moordenaar laat daarmee zien dat hij aan het terugtellen is, van 20 naar 0…

Het traumatische verleden van Romilly Cole

Adam Bishop is een getalenteerde inspecteur die keihard werkt en in de afgelopen jaren razendsnel promotie heeft gemaakt. Deze zaak ziet er al snel uit als een middel waarmee Adam op korte termijn weer een treetje hoger in het korps kan komen, maar dan moet hij natuurlijk wel zo snel mogelijk deze meedogenloze seriemoordenaar zien te pakken. Het liefste voordat die teller verder terugloopt.

Adams ex-vrouw, oncoloog Romilly Cole, bemoeit zich tot grote ergernis van Adam al vrij snel met deze zaak. Zij is ervan overtuig dat deze zaak met haar traumatische verleden te maken heeft en is ervan overtuigd dat zij kan helpen. Ze moet alleen wel erg haar best doen om serieus te worden genomen.

Wanneer de tijd steeds verder gaat dringen en de lijken zich steeds verder opstapelen heeft Adam geen keuze meer. Romilly wordt bij de zaak betrokken en daarmee wordt een gruwelijke beerput opengetrokken.

De terugkeer van Cara Elliott

Opmerkelijk is dat gedurende het verhaal ook inspecteur Cara Elliott (uit het vorige boek van Sam Holland, De echoman) haar opwachting maakt. Ze is een jaar eerder door de zaak van deze Echoman onder talloze beschamende nieuwsberichten bedolven en werkt sindsdien binnen hetzelfde korps als Adam Bishop wat meer onder de radar. Toch spreekt Adam met haar af om wat adviezen in te winnen, al is het alleen maar om te voorkomen dat hij zelf ook zo grandioos ten val komt.

“Hij schuift het dossier naar haar toe, en ze opent het. Hij houdt haar gezicht in de gaten terwijl ze de bloederige pd-foto’s, de close-ups van de wonden van de slachtoffers doorbladert.
‘En de moorden zijn gewelddadig, maniakaal?’ vraagt ze.
‘Bij de eerste twee. Volstrekt gebrek aan zelfbeheersing.’
‘En de andere?’
‘Meer gepland. Hij hield ze een tijdje vast.’
‘Wikkelde de lichamen in dekens. Getuigt van berouw.’ Zwijgend bestudeert ze de rapporten, en Adam ziet de inspecteur die ze ooit was.
‘En jij denkt dat het één dader is?’ vraagt ze. ‘Ondanks de verschillende methoden?’
‘Dat is onze hypothese. Zelfde dumpplek. En er zijn andere overeenkomsten. Het leegbloeden. De geleidelijke ontwikkeling van de manier waarop hij ze doodt.’”

Het bloed druipt gutsend van de pagina’s

Waar ik bij De echoman niet weg was van de schrijfstijl van Sam Holland, had ik daar bij dit boek helemaal geen last van. Misschien komt dat omdat ik het vorige boek als audioboek heb geluisterd en dit keer een fysiek boek heb gelezen, het kan ook zijn dat de schrijfster in de tussentijd is gegroeid. Want waar ik bij het vorige boek al halverwege wist hoe de vork in de steel zat, had ik dat dit keer niet. Ik houd het er dus op dat Holland sinds haar debuut als auteur indrukwekkende stappen heeft gezet, want De 20 heeft zonder meer een bloedstollend verloop dat zich met de boeken van Helen Fields en M.J. Arlidge kan meten. Er is overduidelijk een nieuw thrillertalent opgestaan, eentje met een heel eigen stijl.

Haar thrillers zijn namelijk erg rauw en het bloed druipt gutsend van de pagina’s. Holland laat haar personages de grootst mogelijke ellende doormaken en schuwt daarbij geen enkel middel. In dit boek blijft de daadwerkelijke moordenaar lang geheim. En net als je denkt dat de dader bekend is en het verhaal naar een kalme afronding afstevent, komt er een explosief einde met meerdere verrassingen.

Sam Holland kwam vrij snel na haar debuut met deze tweede thriller, wat mij betreft mag ze net zo snel met haar derde komen!