Ik zag weleens op social mediakanalen zoals Instagram voorbij komen dat fervente lezers openlijk klaagden over een reading slump. Bij zo’n zogenaamde reader’s block (of in gewoon Nederlands: leesdip) hadden ze van de een op andere dag geen zin meer om te lezen. Ik bekeek dat altijd aandachtig, maar begreep er helemaal niets van. Hoe is het nu mogelijk dat je zomaar nauwelijks nog interesse in lezen hebt? Nou ja, je snapt het vast al: ik heb er momenteel ook last van. De boeken die ik lees willen me niet meer boeien en Netflix of stomme spelletjes op mijn telefoon zijn plotseling ook een stuk interessanter.
Een overkill aan killers?
Nu is het zo dat ik normaal gesproken heel graag zogenaamde ‘serial killer thrillers’ lees. Boeken waarin een eindeloze stoet lijken de revue passeert, waarbij de moorden zo gruwelijk mogelijk zijn beschreven en een rechercheur met een interessante geschiedenis de seriemoordenaar moet zien te vinden. Maar als ik even niets in dat specifieke genre kan vinden, dan zijn meer doorsnee thrillers met een aardige dosis dood en verderf ook goed.
Natuurlijk snap ik dat je dergelijke boeken op een bepaald moment beu bent, dus ik wissel doorgaans af met historische romans, literaire romans, wat cosy crime en een enkele feelgood. Een overkill aan killers kan de oorzaak van mijn reading slump dus niet zijn, want ook andere genres kunnen me op dit moment niet bekoren.
Ik worstel me door pagina’s, sla lusteloos bladzijdes om en heb niet eens zin om naar de bibliotheek of mijn favoriete boekhandel te gaan om daar uitgebreid rond te neuzen. En dat is best een vreemde gewaarwording. Normaal gesproken word ik dolblij van lezen en stapels boeken, nu is dat zonder duidelijke reden verdwenen.
Geen raad met mezelf
Zelfs Storytel, dat ik heel enthousiast dagelijks gebruik om naar audioboeken te luisteren, lonkt op dit moment een stuk minder. Komt dat omdat ik met de ongekende pareltjes Afgeschreven van Angelique Haak en De ogen van Osiris van Oliver Pötzsch die ik eind vorig jaar las gewoonweg teveel ben verwend? Kunnen andere boeken me minder bekoren omdat ze dat torenhoge niveau niet kunnen evenaren?
Het is me een groot raadsel en in de tussentijd weet ik me geen raad met mezelf. Wat moet ik met die rustige zaterdagmiddagen aan als ik door een reading slump geen zin heb om uren aan een stuk te lezen? Hoe komt die strijkmand ooit leeg als ik geen behoefte heb om lekker lang naar een audioboek op Storytel te luisteren?
Want of het nu om cosy crime, historische romans, gewone romans of feelgoods gaat, geen enkel boek weet er op dit moment voor te zorgen dat ik met echt plezier lees. En dat is voor mij een heel vreemd fenomeen.
Mijn plan van aanpak
Ik heb inmiddels wel een plan bedacht om die reading slump tot een einde te brengen. Als eerste richt ik me tot de grote M.J. Arlidge. Ik heb Twee kleine visjes, the prequel van de Helen Grace-serie, namelijk nog niet gelezen. Kom eens gauw, het laatste deel uit de serie ook nog niet. Vooral die laatste heb ik voor een speciale gelegenheid bewaard en als deze leesdip geen goede gelegenheid is, weet ik het ook niet meer.
Mochten die twee boeken van M.J. Arlidge niet genoeg helpen, dan is er altijd nog Harry Potter. Ik heb al die boeken al talloze keren verslonden, maar de laatste keer dat ik ze las is ook alweer jaren geleden. Als iets me effectief uit een reading slump moet trekken zijn het die legendarische boeken wel. In de tussentijd moet ik me eerst nog even door de laatste bladzijdes van De maagd van Rosendael van Lydia Rood worstelen. Achteraf gezien bleek dat gezien mijn huidige gemoedstoestand een hele slechte keuze te zijn, maar het zij zo. Het is voor mij nu eenmaal een onmenselijke opgave om boeken weg te leggen als ze niet tot de laatste regel zijn uitgelezen.
Geen reacties