Afgeschreven – Angelique Haak

Sasja Winters was ooit een succesvol schrijver. Met haar thrillerreeks ‘De Maasstadmoorden’ had ze regelrechte bestsellers geschreven, maar dat had ook veel van haar gevergd. Na het schrijven van een abrupt einde in het laatste deel besloot ze er gewoonweg mee te stoppen. Haar fans en uitgever namen haar dat niet bepaald in dank af, maar dat kon haar niet schelen. Ze was inmiddels gescheiden, had regelmatige black-outs, paniekaanvallen en een alcoholverslaving, het was tijd om zichzelf bij elkaar te rapen. Maar dan staat opeens de politie voor haar deur. Er is iemand op exact dezelfde manier vermoord zoals zij in het eerste deel van haar boekenserie heeft beschreven…

Met piepende remmen tot stilstand

Sinds haar scheiding woont Sasja in een chalet op een vakantiepark in Rockanje. Haar ex-man Cas kon niet langer met haar mentale problemen omgaan en besloot een relatie met zijn pedicure te beginnen. Door de woningnood kon Sasja geen betaalbare woonruimte vinden, daarom doet het vakantiehuisje nu dienst als semipermanent huis. Ze vindt het wel prima, ook al slaapt ze iedere nacht op een doorgezakte slaapbank omdat ze de twee slaapkamers aan haar twee kinderen heeft gegeven.

Het leven van Sasja zit inmiddels weer redelijk op de rit. Ze heeft haar problemen overwonnen, verdient als zelfstandig redacteur net genoeg geld om zichzelf en haar kinderen te kunnen onderhouden en nu is er sinds kort ook nog eens een aantrekkelijke man in het chalet naast haar getrokken.

Haar leven komt dan ook met piepende remmen tot stilstand als de rechercheurs Martin van Vliet en Jolanda Klimroos voor haar deur staan. Ze vertellen haar dat er een studente in een portiek is vermoord en dat haar ogen zijn uitgesneden, exact zoals zij in haar boek Fortis Puella heeft omschreven. In eerste instantie vragen de rechercheurs vooral om haar hulp, maar naarmate haar verleden steeds meer onder een vergrootglas komt te liggen, wordt Sasja al snel een hoofdverdachte.

Gaten in haar geheugen

Uiteindelijk begint Sasja ook aan zichzelf te twijfelen. In het verleden, tijdens het schrijven van haar thrillers, was ze zichzelf helemaal kwijtgeraakt. Ze had regelmatig gaten in haar geheugen en kon zich niet herinneren dat ze hele hoofdstukken had geschreven. Nu ze met deze moord wordt geconfronteerd, komt die hele periode terug en zakt ze opnieuw steeds verder de put in.

Sasja grijpt opnieuw naar de drank, de paniekaanvallen zijn terug en ze realiseert zich dat ze weer black-outs heeft. Opeens is het helemaal niet meer zo vergezocht dat ze zelf aan het moorden is geslagen.

“’Sasja, wakker worden. Ik ga ervandoor.’
Iemand schudt zachtjes aan mijn schouder. Als ik mijn ogen open, kijk ik in die van Daphne en ik kreun. Mijn hoofd, waarom doet mijn hoofd zo’n zeer? Ik kom voorzichtig overeind en zie dat ik in mijn schrijfkamer ben. Waarom lig ik in hemelsnaam op de slaapbank en zit ik niet achter mijn bureau? Ik was toch aan het werk? Ik kijk naar mijn bureau. Mijn laptop staat naast een leeg wijnglas. Een fles met slechts een bodempje erin staat daar weer naast. Mijn hemel, had ik die héle fles leeggedronken?”

In een noodtempo verslonden

Martin van Vliet, Jolanda Klimroos en Jochem van Dijk, het zijn allemaal karakters uit de eerdere thrillerreeks van Angelique Haak (Een nieuw begin, Uitgeschakeld en Zwarte Ziel). Hartstikke leuk natuurlijk, maar ik zat me telkens af te vragen wat er met het hoofdpersonage uit deze reeks was gebeurd: Jennifer Brugman. Ook zij was rechercheur binnen dit team en in dit boek schittert ze door afwezigheid.

Dit kleine vraagstuk heeft de pret niet natuurlijk op geen enkele manier gedrukt, want ik heb deze bloedstollende thriller met grote ogen in een noodtempo verslonden. Wat een spanning! Haak weet met speels gemak meerdere verdachten aan te dragen en stuurt de lezer kundig langs alle aanwijzingen. Ik kreeg regelmatig het gevoel dat ik een hoofdverdachte had omdat Haak wilde dat ik die persoon verdacht. Zelden las ik een boek waarin ik als lezer zo vaardig werd gestuurd.

Het hele boek is belachelijk spannend, maar zeker naar het einde toe is het onmogelijk om te stoppen met lezen. Angelique Haak heeft zichzelf met dit boek genadeloos overtroffen en laat zien dat ze zonder twijfel een van de allerbeste thrillerauteurs van de Lage Landen is!