Boekrecensies

Niet mijn schuld – Victoria Selman

13 september 2023

Wanneer Sophie een brief van haar voormalige stiefvader Matty Melgren krijgt, staat opeens haar hele leven op zijn kop. Ze doet namelijk al jaren haar uiterste best om deze man te vergeten en nu stuurt hij haar vanuit de gevangenis een brief met de boodschap dat hij ongeneeslijk ziek is en haar nog een keer wil spreken.  In eerste instantie moet Sophie er niet aan denken om hem ooit nog te zien. Maar aan de andere kant wil ze ook dolgraag een antwoord op de vraag die haar al jarenlang kwelt: is hij werkelijk schuldig aan al die moorden?

Een en al charme

Sophie is een jong meisje als haar moeder Amelia Rose een relatie met de knappe rouwconsulent Matty Melgren krijgt. Jaren eerder zijn ze vanuit Amerika naar Londen verhuisd en het heeft lang geduurd voordat Sophie eindelijk haar draai in Engeland kon vinden. Nu Matty zich als perfecte stiefvader ontpopt heeft ze eindelijk het gevoel dat ze een echt thuis heeft als ze vanuit school naar huis loopt.

Matty is in ieder opzicht een droom van een man. Hij is ontzettend aantrekkelijk, heeft een sexy Iers accent en is een en al charme. Hij speelt met Sophie, bouwt een sterke band met haar op en hij draagt Amelia Rose op handen. Alles is perfect. Totdat die perfectie langzaam af begint te bladderen.

Na een jaar begint de glans van Matty wat doffer te worden als hij zonder duidelijke reden niet aan de trouwkoorts van Amelia Rose toe wil geven. Bovendien verdwijnt hij met kerst een maand lang naar zijn moeder in Ierland, zonder een adres of telefoonnummer achter te laten. Zelf laat hij al die tijd ook helemaal niets van zich horen.

De Schaduw

Niet lang na Matty’s terugkeer wordt Londen in zijn greep gehouden door een groeiend aantal moorden. Vrouwen worden van straat geplukt en vervolgens vermoord, de politie heeft geen enkele aanwijzing die naar de dader zou kunnen leiden. Een motief lijkt er niet echt te zijn, maar er is wel een duidelijke overeenkomst tussen de slachtoffers. De vrouwen hebben allemaal bruin, schouderlang haar met krullen. Net als Amelia Rose.

De pers noemt de onbekende dader ‘de Schaduw’ en er wordt voorzichtig met het woord seriemoordenaar gespeeld. Dit speelt zich in de jaren 80 af en een dergelijk fenomeen was toen nog betrekkelijk nieuw.

Terwijl de verdachte gebeurtenissen rondom Matty zich langzaam opstapelen wil de op dat moment 12-jarige Sophie helemaal niets van verdachtmakingen weten. Dit is de man van wie zij vreselijk veel houdt, het is onmogelijk dat hij de Schaduw is. Haar wereld stort dan ook volledig in als Matty voor de moorden wordt gearresteerd.

De bewijzen tegen hem zijn behoorlijk duidelijk, ook al is er in die tijd nog geen mogelijkheid om DNA te vergelijken. Het kan gewoon niet anders dan dat haar stiefvader een seriemoordenaar is. Maar omdat Matty zelf bij hoog en laag volhoudt dat hij onschuldig is, blijft Sophie in de ban van twijfels.

Ellenlange uiteenzettingen

Wat mij betreft is dit boek onterecht onder het genre thriller geschaard, ik vond het meer een roman. Het complete verhaal wordt namelijk vanuit het oogpunt van Sophie verteld. Ze doet uitgebreid uit de doeken hoe ze als jong meisje van Matty hield en hoe groot haar ongeloof was toen bleek dat hij de Schaduw wel moest zijn. Ook haar twijfels en haar hoop dat hij inderdaad onschuldig is passeren in ellenlange uiteenzettingen de revue.

Over de moorden zelf wordt uiteindelijk heel weinig verteld en dat is voor een liefhebber van verhalen over seriemoordenaars als ik toch behoorlijk teleurstellend. Ik had meer dood en verderf verwacht.

Maar goed, aan het einde kwam er alsnog een redelijke plotwending, wat mij betreft maakte dat onderdeel de investering van mijn tijd toch nog goed. Zodra ik het uit had besloot ik wel om weer een échte thriller over een seriemoordenaar te lezen, want dat had ik hier toch wel gemist!

    Plaats een reactie