Op een nacht wordt Jess Ambrose hoestend wakker. Er is een brand in haar huis uitgebroken en ze weet ternauwernood met haar jonge dochter aan de vlammen te ontsnappen. Haar man Patrick heeft minder geluk. Terwijl Jess in het ziekenhuis bijkomt, blijkt dat de brand is aangestoken en dat ze zelf als hoofdverdachte wordt aangemerkt. De geschorste rechercheur Griffin is het daar niet mee eens. Hij is er van overtuigd dat dit de zoveelste misdaad van een mysterieuze seriemoordenaar is. Jess en Griffin gaan samen op jacht naar deze ongrijpbare persoon.
Twee meiden in een kofferbak
In de tussentijd is rechercheur Cara Elliot samen met haar partner Noah Deacon op een andere plaats delict bezig. Twee studentes zijn onthoofd in de kofferbak van een auto gevonden en het hele team staat voor een raadsel. Waarom zijn deze twee mooie meiden zo gruwelijk om het leven gebracht?
Niet veel later rukt het team uit naar een waar horrorhuis. Alles zit onder het bloed omdat maar liefst vijf mensen met messteken zijn vermoord. Een van die mensen is een zwangere vrouw.
Als Griffin de foto’s van dit horrorhuis te pakken krijgt en bestudeert, is het uiteindelijk Jess bij wie de kwartjes vallen. Als vaste kijker van alle mogelijke true crime-series ziet Jess dat de plaats delict van de meisjes in de kofferbak precies op de daden van Edmund Kemper lijkt. En dat het horrorhuis een kopie van de moorden van Charles Manson is.
Ze hebben met een copycat te maken. Een seriemoordenaar die andere beruchte seriemoordenaars imiteert.
Het wijkt op verfrissende manier af
Zodra Griffin zijn zus Cara Elliot van het verband tussen alle moorden heeft weten te overtuigen, ontstaat er een ware klopjacht. Maar niet voordat er nog veel meer imitaties voorbij komen. Binnen de kortste keren ligt het mortuarium propvol.
Het verhaal is boeiend en wijkt op verfrissende manier af van al die andere thrillers over seriemoordenaars. Ik ben alleen niet kapot van de schrijfstijl. Ik vind het erg staccato en te minimalistisch. Het zijn de interessante personages van Griffin en Jess die het verhaal dragen. Dit zijn twee gekwelde zielen die allebei gebukt gaan onder loodzware trauma’s die verspreid over meerdere hoofdstukken langzaam maar zeker aan het licht komen.
Het tempo is hoog en de hoofdstukken zijn lekker kort waardoor het verhaal veel vaart krijgt. Dit boek heeft alle benodigde ingrediënten voor een bloedstollende thriller die je moeilijk weg kan leggen.
Toch gaat er iets niet helemaal goed
Het verhaal is enerverend en origineel, de karakters zijn interessant en het bloed druipt van de pagina’s. Toch gaat er iets niet helemaal goed. Ik ben namelijk bij dergelijke thrillers altijd actief aan het meedenken. Waar gaat dit naartoe, wie is de dader, wat is het motief? Mijn radartjes zijn tijdens het lezen (of luisteren) altijd aan het draaien.
En halverwege het verhaal had ik al door hoe het in elkaar stak. Nu denk ik dat al lezende wel vaker en worden mijn verdenking doorgaans na een paar hoofdstukken weer genadeloos onderuit gehaald. Bij dit boek werd ik er alleen steeds zekerder van dat ik wist hoe het zat. Ik bleek het ook nog eens goed te hebben, alleen mijn motief kwam niet helemaal overeen.
Begrijp me niet verkeerd: ik heb me tijdens het luisteren van de audioversie van dit boek prima vermaakt. Toch was ik enigszins teleurgesteld omdat ik al vrij snel de juiste conclusies had getrokken en daardoor het verrassingselement van de climax miste.
Ach, misschien heb ik gewoon veel te veel thrillers gelezen en ben ik op dat punt een verwend nest. Ik raad dit boek hoe dan ook aan. Misschien weet jij de ontknoping ook wel te voorspellen, ik daag je uit!
Geen reacties