Millie Calloway heeft het best leuk voor elkaar. Ze heeft een aardig appartementje in Brooklyn, doet een studie maatschappelijk werk en ze heeft ook nog eens een perfecte vriend. Brock Cunningham is knap, heeft een goede baan als advocaat en hij is dol op haar. Naast haar studie heeft Millie een bijbaan als huishoudelijke hulp Bij Douglas en Wendy Garrick. Daar werkt ze een aantal uren in de week en daarna gaat ze gewoon naar haar eigen flatje vol tweedehands meubels. Ze heeft eerder wel geleerd dat het geen goed idee is om een inwonende hulp (De Hulp) te zijn. Toch kan ze ook dit keer niet beweren dat ze nu wel bij een normaal stel werkt.
Niet meer dan een rechteroog
Douglas en Wendy Garrick wonen in een schitterend penthouse in het hartje van Manhattan. Dat is op zich niet vreemd, want Douglas is een succesvol software ontwikkelaar wiens bedrijf miljoenen waard is. Wat wel vreemd is, is dat ze Wendy nog nooit heeft gezien. Volgens Douglas heeft Wendy ‘chronische kwalen’ en komt ze nauwelijks de logeerkamer uit.
Millie heeft een prima contact met Douglas, maar toch doet ze ook haar best om contact te leggen met de eenzelvige Wendy. Maar meer dan haar rechteroog krijgt ze niet te zien als haar werkgeefster een enkele keer bereid is om de deur van de logeerkamer op een kier open te doen.
Millie begrijpt er niets van, maar het zal allemaal wel. Ze wordt vorstelijk betaald voor het schoonmaken van een gigantisch penthouse dat altijd al schoon is voordat ze begint. Bovendien heeft ze er haar handen vol aan om ervoor te zorgen dat haar vriend Brock niet te hard van stapel loopt. Hij wil dolgraag met haar samenwonen, maar daar is Millie helemaal nog niet aan toe.
Bloed in de badkamer
Het verhaal wordt heel anders als Millie een nachthemd van Wendy uit de wasmand haalt en duidelijk ziet dat er een bloedvlek op de kraag zit. Niet veel later vindt ze ook behoorlijk wat bloed in de badkamer. Langzaam maar zeker verschijnen er steeds meer aanwijzingen dat de relatie tussen Douglas en Wendy de nodige mankementen vertoond en dat kan Millie niet zomaar over haar kant laten gaan.
Samen met Enzo (de Italiaanse tuinman van haar vorige werkgever) heeft ze zich ingezet om vrouwen uit een gewelddadige relatie te halen. Dit was voordat Enzo naar Italië vertrok om voor zijn moeder te zorgen en nooit meer iets van zich liet horen. Dat ze Enzo nu niet meer aan haar zijde heeft staan, wil niet zeggen dat Millie een vrouw zomaar onder haar neus laat mishandelen. Ze besluit actie te ondernemen, maar dat komt haar heel duur te staan.
Ze doet het gewoon weer!
Een paar maanden eerder luisterde ik naar de audioversie van het eerste boek van Freida McFadden en was daar enorm van onder de indruk. In eerste instantie leek dit een vrij onbeduidende thriller zonder al te veel gedoe, een makkelijk tussendoortje dat snel weer vergeten zou zijn. Maar halverwege stortte McFadden de moeder van alle plotwendingen over me heen en verbrandde ik bijna een overhemd van manlief omdat ik op dat moment stond te strijken.
Mijn verwachtingen voor dit tweede deel over Millie Calloway waren dus behoorlijk hoog, toch ben ik geen seconde teleurgesteld. Ondanks dat je als lezer (of luisteraar) weet dat McFadden waarschijnlijk weer met een enorme plotwending gaat komen en je daar continu op bedacht bent, doet ze het gewoon weer. Ze slaagt er opnieuw in om net voorbij de helft van het verhaal een enorme bom op de verhaallijn te gooien en de lezer volledig van zijn of haar stuk te brengen. En dat doet ze wat mij betreft nog beter dan in het eerste deel.
Het verhaal zit uitstekend in elkaar en zit propvol verrassingen, en ik kan echt niet genoeg woorden bedenken om uit te drukken hoeveel ik hier van heb genoten. Ik ben heel benieuwd of het Freida McFadden gaat lukken om nog een keer met zo’n briljant boek te komen, van mij mag ze absoluut een poging gaan wagen!
Geen reacties