Het is november 1991 en de studente Charlie Jordan wil maar één ding: zo snel mogelijk weg van de universiteitscampus, terug naar haar oma in Ohio. Haar kamergenote en goede vriendin Maddy werd namelijk onlangs het tweede slachtoffer van de ‘Campus Killer’ en Charlie wordt door schuldgevoelens verteerd. Zij had Maddy die bewuste avond namelijk niet alleen in die schimmige bar achter moeten laten. Charlie heeft zelf geen auto en wil ook niet wachten tot het weekend zodat haar vriend haar naar huis kan rijden, daardoor accepteert ze het aanbod van de onbekende Josh om met hem mee te rijden. Daar krijgt ze alleen al erg snel spijt van.
De films in Charlies hoofd
Charlie studeert filmwetenschappen en dat is niet voor niets. Haar ouders kwamen toen ze jong was bij een auto-ongeluk om het leven en haar oma besloot destijds om samen met haar talloze films te kijken om dit trauma te verwerken. Hierdoor zijn films een groot onderdeel van Charlies leven. Sterker nog, ze ervaart de wereld om haar heen vaak als een film.
Er zijn ook momenten waarop Charlie in een soort hallucinatiestand een eigen film in haar hoofd bedenkt. Ze is dan even compleet weg van de werkelijkheid en dwaalt volledig weg in haar droombeelden. Het is haar manier om te ontstressen en sinds de moord op Maddie komt het veel vaker voor.
Ze vertelt dit ook aan Josh en hij vindt het een fascinerend fenomeen. Ze rijden samen over de donkere, verlaten wegen en leren elkaar wat beter kennen. Maar dan gebeuren er opeens een aantal rare dingen en moet Charlie zien te achterhalen of dit de werkelijkheid is of een verzonnen film in haar hoofd.
Niets is wat het lijkt
Terwijl de vertrouwde universiteitscampus steeds verder achter haar komt te liggen, heeft Charlie behalve de films in haar hoofd ook veelvuldige flashbacks naar haar momenten met Maddy. Het was een uitbundige jonge vrouw, een opvallende verschijning die ook nog eens heel pittig uit de hoek kon komen. In dat opzicht was Charlie wel een beetje jaloers op haar, zij was in vergelijking met haar extraverte kamergenote maar een grijs en onopvallend muisje.
Wanneer Josh erachter komt dat de moord op haar vriendin Maddy de reden is dat Charlie zo snel mogelijk terug naar huis wil, wil hij graag meer over die gebeurtenis weten. Maar hij maakt ook een paar opmerkingen waardoor Charlie het gevoel heeft dat ze niet veilig is. Is dat terecht of is dat alleen maar gebaseerd op een vage, zelfverzonnen scène in haar gedachten?
De kilometers glijden onder hen weg en de spanning in de auto stijgt steeds verder naar een bloedheet kookpunt. Uiteindelijk wordt duidelijk dat niets is wat het lijkt.
Sfeervolle setting vol dreiging
Een groot deel van dit verhaal speelt zich af tussen twee vreemden in een rijdende auto. Het is nacht, er speelt een cassettebandje met liedjes van Nirvana en de gedachten van hoofdpersoon Charlie worden overheerst door trauma’s en steeds groter wordende vermoedens dat ze niet veilig is.
Ondanks dat Riley Sager de spanning knap weet op te voeren, begon ik halverwege het verhaal toch wat af te haken. Ik begon me wat te irriteren aan de films in Charlies hoofd en kreeg het vermoeden dat het allemaal te voorspelbaar zou worden. Net op het punt dat ik overwoog om met het boek te stoppen, kwam er gelukkig een hele aardige verrassing waardoor ik toch weer bleef plakken.
Uiteindelijk heb ik me met dit audioboek best vermaakt en dat is vooral te wijten aan de sfeervolle setting vol dreiging en twee leuk gelukte plotwendingen. Die plotwendingen hadden wat mij betreft alleen net wat eerder mogen komen.
Geen reacties