Maggie Bird geniet van haar pensioen op haar kleine kippenboerderij in het dorpje Purity in Maine. Het spannendste wat ze onlangs heeft meegemaakt is dat ze een vos die haar kippen te grazen nam heeft afgeschoten. Ze heeft regelmatig contact met haar buurman Luther en zijn inwonende kleindochter Callie en ze zit bij een boekenclub met vier andere leeftijdgenoten, maar eigenlijk borrelen ze meer dan dat ze over boeken praten. Alles verandert als er een dode vrouw op Maggie’s oprit belandt. De lokale politie is snel ter plaatse, maar voormalig spionne Maggie en de gepensioneerde CIA-agenten van haar boekenclub zijn een stuk kundiger in oplossen van deze moord.
Operatie Cyrano
De zestigjarige Maggie heeft niet zomaar haar roemrijke leven als spionne aan de wilgen gehangen. Haar laatste zaak voor de CIA – operatie Cyrano – is gruwelijk misgelopen en dat was voor haar reden genoeg om met pensioen te gaan en net als een groepje oude bekenden van haar in het afgelegen Purity neer te strijken. Ze is tevreden met haar rustige leventje, weet de trauma’s uit haar verleden redelijk te bedwingen en is al bijna vergeten dat ze ooit de hele wereld over reisde om zaken naar de hand van haar opdrachtgever te zetten.
Maar dan krijgt ze opeens bezoek van een dame die zichzelf Bianca noemt. Ze werkt voor de CIA en probeert Maggie over te halen om nog één opdracht uit te voeren. Haar oud-collega Diana Ward is namelijk van de radar verdwenen. Bijkomend feit is dat een hacker recentelijk toegang tot de database heeft gekregen en vervolgens een enkel dossier ingekeken, dat van Operatie Cyrano. Nu Diana Ward wordt vermist wil zeggen dat andere betrokken spionnen zich ook zorgen moeten gaan maken. Maggie piekert er alleen niet over om zich weer in het wespennest van de CIA te begeven.
Die avond zit Maggie martini’s met haar vrienden van ‘de boekenclub’ te drinken als ze door Luther wordt gebeld. Er ligt een dode vrouw op haar oprit en zodra Maggie thuiskomt ziet ze al wie het is. Het is Bianca.
Een kundige groep oudjes
Jo Thibodeau is een bekwame rechercheur die doorgaans niet echt wordt uitgedaagd. In Purtiy gebeuren nu eenmaal niet veel spannende dingen. Ze heeft alleen opeens heel veel uitdagingen wanneer er een lijk op de oprit van Maggie Bird ligt. Niet alleen omdat ze nu hoort uit te zoeken wie dit heeft gedaan, maar ook omdat ze met een groep oudjes te maken krijgt dat wel heel kundig met dit soort zaken om kan gaan.
“’Ik weet natuurlijk niet zeker of dit de schutter is,’ zegt Ingrid. ‘Het is nog altijd mogelijk dat hij in de noordelijke richting bij het dorp vandaan is gereden, waar helemaal geen camera’s zijn, maar gezien het tijdframe, het type auto en het feit dat iemand met precies hetzelfde model auto het lijk van een vrouw voor jouw huis heeft gedumpt, lijkt het me vijfennegentig, misschien zesennegentig procent zeker dat de man is die we zoeken.’”
Alles behalve cozy crime
Toen ik dit boek kocht, dacht ik dat ik een cozy crime in de trant van De moordclub (op donderdag) van Richard Osman in handen had. Het gaat immers om een groep oudjes dat een moord op gaat lossen en ook Elizabeth uit De moordclub (op donderdag) is een gepensioneerd spionne. Ik had het alleen hartstikke bij het verkeerde eind.
De spionne gaat dan wel over een groep oudjes die een moord onderzoeken, het tempo van het verhaal ligt hoog en de actie vliegt van de pagina’s af. Zo wordt er in lange flashbacks het verleden van Maggie uit de doeken gedaan en wordt steeds duidelijker hoe desastreus operatie Cyrano destijds is verlopen.
Natuurlijk is er ook de nodige humor. Dat is onmisbaar als een clubje van zestigers en zeventigers in vol ornaat weer aan de slag gaan. Maar het eindresultaat is een thriller vol vaart en actie. En de nodige martini’s natuurlijk.
Geen reacties