Ava Collette komt samen met haar kat Hannibal vol goede hoop naar Tucker Cove, een klein afgelegen dorpje aan de kust van Maine. Ze heeft voor een paar maanden het prachtige en afgelegen huis Brodie’s Watch gehuurd en ze is van plan om daar aan haar nieuwe kookboek te werken. En om de traumatische herinneringen aan Boston te vergeten. Er gaan in het dorp geruchten dat in dit huis de geest van de originele eigenaar, kapitein Brody, ronddwaalt, maar daar trekt Ava zich niets van aan. Totdat ze in het huis wel erg vreemde dingen hoort en ziet, vooral als de nacht valt…
Jeremiah Brody
Brodie’s Watch is ruim honderdvijftig jaar oud en het huis is onlangs volledig gerenoveerd. Twee timmermannen zijn op werkdagen nog aanwezig om de laatste hand aan het torentje van het huis te leggen, maar dat vindt Ava niet erg. Ze is meteen verliefd op dit prachtige optrekje, waar ze in alle rust kan werken en vergeten.
Ze kan het alleen niet laten om ook in de geschiedenis van deze kapitein Brody te duiken, een schilderij van zijn schip hangt immers prominent boven de schoorsteenmantel van haar volledig ingerichte woonkamer. Bij het Historisch Genootschap in het dorp ziet ze dan ook een portret van deze Jeremiah Brody, een lange, knappe kerel met gitzwart haar. Hij was amper veertig jaar oud toen hij met zijn schip in de golven verdween.
Tijdens haar eerste nacht in Brodie’s Watch hoort Ava allerlei vreemde geluiden. Maar dat wuift ze weg als een combinatie van wat muizen en iets te veel glazen wijn. Dan ontdekt ze dat de vorige bewoonster recentelijk hals over kop is vertrokken en sindsdien van de aardbodem is verdwenen.
Zodra het donker wordt
Terwijl Ava in de grote keuken nieuwe recepten uitprobeert en veel te veel drinkt om maar niet aan de laatste gebeurtenissen in Boston terug te denken, worden de nachten steeds vreemder en angstaanjagender.
“Er verschijnt een man in het raam, zijn schouders worden omlijst door het maanlicht. Hij kijkt uit over de zee, zijn rug naar mij toegekeerd alsof hij zich niet van mijn aanwezigheid bewust is. Hij is groot en staat rechtop en heeft een dikke bos golvend zwart haar. Zijn lange donkere jas accentueert zijn brede schouders en slanke taille. Het is natuurlijk een sluw kunstje van de maan, mannen kunnen niet plotseling vanuit het niets verschijnen. Het kan niet dat hij daar staat. Maar Hannibals ogen gloeien als ook hij naar dit hersenspinsel van mij kijkt. Als daar niets is, waar kijkt mijn kat dan naar?”
Ligt het aan Ava’s drankgebruik dat ze in dat geheimzinnige huis steeds meer ziet zodra het donker wordt? Of is er werkelijk iets aan de hand? Uiteindelijk neemt Ava contact op met Maeve Cerridwyn voor een professioneel geestenonderzoek.
Een indringende pageturner
Ik had al vaker boeken van Tess Gerritsen gelezen, net als zovelen anderen was ik ook verknocht aan haar serie over Rizolli & Isles. Deze standalone is daarentegen hele andere koek en dat was nu juist datgene wat me zo intrigeerde. Ik wist allang dat Tess Gerritsen een uitstekend schrijfster is, ik was vooral benieuwd of ze ook zonder kleerschuren met een thriller over paranormale verschijnselen weg kon komen.
Al na een paar bladzijdes wist ik het antwoord op die vraag al. Gerritsen heeft het gepresteerd om een indringende pageturner te produceren die ik in amper een dag heb verslonden. Het was gewoon onmogelijk om te stoppen met lezen.
Het boek heeft namelijk meerdere fascinerende triggers. Als eerste wil je weten of Ava werkelijk met de geest van kapitein Brody te maken heeft, daarnaast wekt de suggestie dat er eerder iets vreselijks in Boston heeft plaatsgevonden ook de nodige interesse. En dan is er ook nog die vorige bewoonster die zomaar is verdwenen.
Dit verhaal zit uitstekend in elkaar en heeft me tot de laatste letter weten te boeien, ik vond het heerlijk om eens iets heel anders van deze schrijfster te lezen!
Geen reacties