Lezen is geen betrekkelijk nieuwe hobby van me. Ik had altijd al een boek uit een van mijn boekenkasten op mijn nachtkastje liggen en als ik op vakantie ging nam ik ook altijd een aardige stapel met dikke boeken mee. Maar daar hield mijn leesgedrag eigenlijk wel mee op. Ik las normaal gesproken een half uurtje voor het slapen gaan, op een enkele zonnige middag in mijn achtertuin en vooral veel als ik in het buitenland was. Dat veranderde drastisch toen de eerste lockdown werd afgekondigd.
Coronapaniek
Ik weet het nog heel goed. Het was zondag 15 maart 2020, mijn 46e verjaardag. In een normale wereld ging ik op mijn verjaardag samen met man en zoon altijd een dagje uit, naar een museum of een gezellige historische binnenstad. Die normale wereld was alleen al een tijdje zoek. We moesten het doen met een boswandeling en een drankje op het terras van een café aan de bosrand. Musea en pretparken hadden door de coronapaniek hun deuren al gesloten.
Na drie slokjes van mijn rode wijn stond de eigenaar van het café op het terras. Er was een lockdown afgekondigd en ze moesten binnen een uur de deuren sluiten. Terwijl we naar huis reden hoorden we op de radio dat de scholen de volgende dag ook dicht zouden blijven en dat manlief vanuit huis moest gaan werken.
Als ZZP-er werkte ik altijd al thuis, maar dat werk was binnen een dag of twee compleet verdampt. Ik zit in de online marketing en dat had geen prioriteit meer. Mijn hele leven kwam opeens compleet stil te staan en meer dan het ondersteunen van mijn zoon met zijn schoolwerk had ik niet om handen.
Mijn ontsnappingsplan
De zorgen vlogen me naar de keel. Zijn mijn ouders en schoonouders wel veilig genoeg? Kan mijn zoon bijblijven met school met alleen maar een uurtje online les per dag? Trekt mijn man dit gemis van sociale contacten? Is mijn financiële buffer groot genoeg om dit enorme gebrek aan inkomsten op te vangen?
Hebben we wel genoeg toiletpapier in huis?
Ik had slapeloze nachten en een paniekaanval toen mijn laatste vaste klant zich uiteindelijk ook terugtrok. Ik had iets nodig om mijn gedachten te verzetten. Mijn boeken waren mijn redding van de waanzin. Terwijl zoonlief zich eindeloos vermaakte met zijn Lego, Playmobiel en knutselwerkjes, en mijn man op onze studeerkamer verpieterde, verslond ik het ene boek na het andere.
De bibliotheek to the rescue
Nu was het zo dat ik al mijn boeken natuurlijk al een keer had gelezen. Daar kon ik me in principe een flinke tijd zoet mee houden, maar op een bepaald moment had ik toch behoefte aan iets nieuws. Het was alleen niet bepaald het moment om een stapel boeken te gaan kopen en de bibliotheek was ook al dicht.
Als Tilburgse ben ik lid van de bibliotheek Midden-Brabant en na een tijdje kwam ik erachter dat je via de website van die keten van bibliotheken een boekenpakket aan kon vragen. Hierbij kon ik aangeven welk genre ik graag las en er was ruimte voor opmerkingen. Ik koos voor thrillers en liet weten dat ik vooral van thrillers hield waarin een flinke vleug historie was verwerkt.
Ik kreeg een dag later een e-mail van Antoinette van bibliotheek Midden-Brabant, waarin ze vertelde dat ze voor me aan slag ging. Nu vond ik die persoonlijke e-mail al erg leuk, maar dat was niets vergeleken bij het verheugde gevoel dat ik had toen ik weer een dag later naar de bibliotheek van Tilburg reed. Ik kon niet wachten om erachter te komen wat deze Antoinette voor me had geselecteerd!
- De boeken in mijn pakket waren:
- De Verdwenen Menora – Jan en Sanne Terlouw
- De Academiemoorden – Martin Olczak
- 1794 – Niklas Natt Och Dag
- Evenbeeld – Marianne en Theo Hoogstraaten
- Citadel – Kate Mosse
De rest is zo’n beetje geschiedenis
De boeken die Antoinette voor me uit had gezocht waren een gouden greep. Ik kende de titels geen van allen en genoot van de verrassing. Toen die eerste lockdown eenmaal was opgeheven heb ik vooral van Kate Mosse en Marianne en Theo Hoogstraten nog veel meer boeken gelezen.
Niet veel later maakte ik een account op Hebban aan, de rest is zo’n beetje geschiedenis. Sinds die eerste lockdown lees ik dus veel meer en heb ik er ook nog eens meer plezier in om in boeken te verdwijnen. Dus ja, sinds die eerste lockdown ben ik een nog grotere boekenwurm geworden. Zo groot dat er zelfs deze website uit voort is gekomen.
Soms kunnen de meest ellendige situaties de mooiste gevolgen hebben!
Geen reacties