Het zit Maud niet bepaald mee. Haar vader is overleden en liet een berg schulden aan haar na, ze verloor haar baan, vervolgens haar huis en uiteindelijk bleek dat ze ook geen echte vrienden had. Ze leeft op straat en door de komst van de winter zien haar vooruitzichten er vreselijk somber uit. Als ze op een gure avond in een hoekje van een supermarkt schuilt, dicht bij het ventilatierooster van de kantine waar een beetje warmte van komt, ziet ze het niet meer zitten. Maar dan verschijnt er opeens een man naast haar. Hij heet Paul en hij biedt haar zowel een goed onderdak als een inkomen aan. Maar daar staat wel iets tegenover…
Een gewaagd wraakplan
Paul is een ondernemer en Maud mag in een oud bedrijfspand van hem wonen. Het is van alle gemakken voorzien en Maud kan haar geluk niet op. Toch heeft ze wel grote twijfels bij datgene wat Paul haar vraagt om in ruil voor haar nieuwe leven te doen, ze moet namelijk deel uit gaan maken van een behoorlijk gewaagd wraakplan.
In haar nieuwe onderkomen met een comfortabel matras, warme dekens, een grote keuken met genoeg eten en een geïmproviseerde douche zijn Mauds gewetenswroegingen echter snel vergeten. Bovendien is Paul ook erg overtuigend. Het is óf iemand helpen om de zaken recht te zetten óf als dakloze doodvriezen van de kou.
Maud gaat vol goede moed aan de slag en tot haar eigen verrassing blijkt deze rol haar erg goed te passen.
De kraker op de bovenste verdieping
Er wonen tot voor kort een aantal krakers in Paul zijn bedrijfspand, hij zou ervoor zorgen dat deze mensen allemaal definitief vertrokken zouden zijn voordat Maud er haar intrek zou nemen. Maud begint alleen zelf te twijfelen of er niet een volhardende kraker op de bovenste verdieping achter is gebleven. Ze is natuurlijk allang uitgebreid gaan kijken, en er is geen enkele aanwijzing te vinden dat daar nog iemand verblijft. Toch hoort ze geluiden als ze ´s nachts op haar matras in slaap probeert te vallen…
“Als Maud vertrekt, kom ik tevoorschijn voor mijn standaardrondje door het pand. Vooral om te kijken of ik iets nieuws kan ontdekken, maar ook om mijn benen even te strekken. Maud is zo alert op geluiden van boven dat ik alleen kan rondlopen als ze weg is. Ook niet bepaald ideaal als je naar de wc moet, maar daar zijn oplossingen voor.
Nadat ik mijn ledematen gerekt en gestrekt heb, loop ik naar het raam om te checken of Maud echt weg is. Ik hoor wel vaker de achterdeur dichtgaan, maar dat kan ook betekenen dat Paul er is.
Dat is nu niet het geval. Maud staat te aarzelen bij de poort. Zo te zien gaat ze hardlopen. Bijzondere keuze, in dit weer.
Als ze omkijkt duik ik weg.”
Onmogelijk om nog te stoppen met lezen
Waar zou jij toe in staat zijn als je echt helemaal niets meer te verliezen had? Met dit gegeven heeft Tamara Geraeds een erg originele en verslavende thriller geschreven. Zodra het verhaal van Maud je eenmaal in zijn greep heeft, is het onmogelijk om nog te stoppen met lezen.
Ik vond de introductie van Maud vrij summier en ging er vanuit dat hier later nog uitgebreider op terug zou worden gekomen, maar dat gebeurde niet. Dat vond ik ergens wel jammer, want dat had in mijn ogen het karakter van Maud wat completer gemaakt. Toch maakte dit uiteindelijk heel weinig uit.
Het gaat erom hoe Maud met haar nieuwe situatie omgaat en dat is bijzonder fascinerend. Tel daar de geheimzinnige kraker nog eens bij op en je hebt een ideaal boek voor een koud en regenachtig weekend!
Geen reacties