Hoe vaak denk jij aan het Romeinse Rijk? Deze recente TikTok-trend deed me beseffen dat ik niet dagelijks bij de Romeinen stilsta (en dat terwijl de stelling is dat de gemiddelde man iedere dag wel een keer aan het Romeinse Rijk denkt, maar goed, ik ben geen man). Het resultaat van dat besef was in ieder geval dat ik spontaan zin kreeg om mijn favoriete reeks van historische romans over deze interessante periode in de geschiedenis nog een keer te lezen. Ik dook opnieuw in het eerste deel van de prachtige trilogie van Chris Houtman: De Veleda voorspelling, en heb er voor de tweede keer intens van genoten.
De opdracht van de Veleda
Het verhaal van De Veleda voorspelling begint in het jaar 58 na Christus, de Romeinse keizer Nero is op dat moment vier jaar aan de macht. In het Westfriese Heiloo heeft de zeventienjarige Elfleda daar in principe heel weinig mee te maken, zij is bij de zieneres Aurinia in opleiding en maakt kans om de heilige Veleda op te volgen. Maar dan komt haar vader Obrecht om de hoek kijken. Hij noemt zichzelf tegenwoordig Sextus Valerius Genialis en als geromaniseerd stamhoofd van de Friezen wil hij een verbond met de Romeinen sluiten.
Zo’n verbond houdt in dat de stam een gijzelaar naar Rome stuurt, een doodnormale gewoonte in die tijd. Voor de gijzelaar in kwestie was het zelfs een hele grote eer om aan het Romeinse hof te verblijven en daar een klassieke opleiding te volgen. Sextus Valerius Genialis heeft alleen besloten dat zijn dochter Elfleda naar Rome moet worden gestuurd. Door haar heilige gaven is Elfleda namelijk het beste wat de Friezen aan de Romeinen kunnen bieden.
In eerste instantie ziet Elfleda het helemaal niet zitten, ze wil bij Aurinia in het Heilig Woud van Baduhenna blijven. Na een overleg met de heilige Veleda aan de rivier de Lippe verandert ze echter van gedachten. De Veleda vindt dat ze moet gaan en geeft haar een belangrijke opdracht mee: wees een spion, verdiep je in de Romeinen en bedenk een manier om hun meedogenloze opmars stop te zetten.
Gaius Plinius Secundus
Eenmaal in Rome besluit de oud-cavalerist Gaius Plinius Secundus om Elfleda onder zijn vleugels te nemen, want aan het levensgevaarlijke hof van keizer Nero wordt de bijzondere Elfleda ongetwijfeld met huid en haar verslonden. Hoewel hij op dat moment het hof goed weten te ontlopen, moet Plinius samen met zijn vriend Vespasianus ook de nodige toeren uithalen om veilig te blijven, aangezien ze beiden in het openbaar door Nero’s moeder Agrippina zijn aangesproken.
Plinius is een echte bibliofiel, dag en nacht zit hij met zijn neus in de boekrollen. Door zijn tijd als cavalerist in Germania en alle teksten die hij heeft gelezen heeft hij zoveel kennis opgedaan, dat hij een boek over alle volkeren en natuur in het Romeinse rijk wil schrijven: Naturalis Historia.
Door de komst van Elfleda ontpopt hij zich ook als mentor en beschermer, want het blijkt een hele toer te zijn om haar uit de klauwen van Nero te houden. Zeker wanneer Elfleda visioenen over de opvolger van deze geesteszieke keizer krijgt.
“’Het gaat om de nieuwe keizer…’
‘Wat bedoel je?’
Elfleda keek angstig om zich heen. ‘Ik heb gezien wie de opvolger wordt van Nero,’ zei ze, bijna onhoorbaar.
‘Wie?’
De jonge Friese priesteres boog zich naar de oude Virgo Vestalis Maxima toe en fluisterde haar de naam in het oor. Vibidia probeerde niets te laten merken, maar de blij verraste blik gaf Elfleda de indruk dat het visioen de opperpriesteres niet onberoerd liet.”
Terug naar het Romeinse Rijk
Eigenlijk leest deze historische roman als een thriller. De hoofdstukken, die voornamelijk tussen de vertelperspectieven van Elfleda en Plinius wisselen, zijn kort en eindigen ook nog eens vaak met een kleine cliffhanger. Door alle verschillende locaties en de nodige spanning is het bovendien ook een erg dynamisch verhaal. Er ligt continu gevaar voor met name de sympathieke Elfleda op de loer, waardoor het nagenoeg onmogelijk is om het boek weg te leggen.
Die Elfleda is overigens een van de weinige fictieve karakters in dit boek. Plinius heeft echt bestaan, de Velada is geen verzinsel en zelfs Elfleda’s vader, Sextus Valerius Genialis, is een daadwerkelijk geromaniseerd stamhoofd van de Friezen geweest. Tel daar alle waargebeurde gebeurtenissen en de stortvloed aan de Romeinse gebruiken bij op en je hebt een heerlijk verhaal in handen waarbij je echt even terug naar het Romeinse Rijk gaat.
Het is de tweede keer dat ik dit fantastische boek van Chris Houtman heb gelezen en het zal zeker niet de laatste keer zijn. Deze tweede lezing heeft zelfs benadrukt dat dit echt een van mijn favoriete historische romans is.
Geen reacties