De Afdeling Q in Kopenhagen is druk bezig met een serie raadselachtige branden, wanneer er een opmerkelijk bericht komt. In het plaatsje John O’Groats, in het uiterste puntje van Schotland, is een fles met een nauwelijks leesbaar bericht op halfvergaan papier aangespoeld. In eerste instantie was de fles door de lokale politie vergeten, maar uiteindelijk is er een ijverige brigadier mee aan de slag gegaan. Uit dat onderzoek blijkt dat de tekst die nog leesbaar is in het Deens is geschreven en dat het om een noodkreet lijkt te gaan. De precieze inhoud is alleen een groot raadsel. Carl Mørck en zijn assistent Assad pakken de zaak op en leggen daarmee een huiveringwekkende zaak bloot.
Een schreeuw om hulp
De fles belandt op een zeer ongelegen moment op het bureau van Carl Mørck. De arbeidsinspectie is net langs geweest en heeft geconstateerd dat er in de kelderwerkruimtes van Afdeling Q asbest aanwezig is. En Carl weigert om hun ruimtes voor een bepaalde periode te verlaten. Daarnaast is zijn minnares Mona voor haar werk in Afrika en wil zijn ex-vrouw Vigga hun relatie een nieuwe kans geven, iets waar Carl absoluut niet op zit te wachten.
Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is teamlid Rose opeens voor een paar dagen verdwenen en wordt ze om onverklaarbare redenen in de tussentijd door haar tweelingzus Yrsa vervangen. En telkens als Carl achter zijn bureau een dutje wil doen, zoemt er een vlieg om zijn hoofd.
Het is uiteindelijk wel de mysterieuze Yrsa die actief met de boodschap uit de fles aan de slag gaat. Met veel moeite ontcijfert ze een bericht waaruit blijkt dat de brief uit 1996 stamt en dat het om een schreeuw om hulp van een ontvoerde jongen gaat.
Een afgelegen fjord
Terwijl Assad een paar belangrijke conclusies over het verband tussen de branden trekt waardoor er grote stappen gemaakt kunnen worden, vordert de zaak rondom het bericht in de fles maar moeizaam. Yrsa tuurt urenlang aan een stuk naar de weggevallen letters om zo meer informatie naar boven te kunnen halen en Carl ontdekt tenslotte dat er in de tussentijd meerdere kinderen zijn ontvoerd. En dat de plek waar die kinderen werden vastgehouden ergens bij een afgelegen fjord moet zijn.
“’Nee, Yrsa. We moeten foto’s hebben van de hele kustlijn van de fjord van vóór 1996. Dat lijkt met toch niet zo moeilijk.
Ze stond aan haar krullen te frunniken en was niet meer zo opgewekt als daarstraks, toen ze zich omdraaide en wegsloop.
‘Nou wordt het moeilijk om haar weer op te vrolijken, dus,’ zei Assad terwijl hij met zijn ene hand in de lucht wapperde alsof hij zich aan iets had gebrand. ‘Zag je wel hoe het haar ergerde dat ze zelf niet aan die datum had gedacht?’
Carl hoorde wat zoemen en zag de bromvlieg op het plafond landen. Dan was het weer tijd geworden voor het volgende rondje uitdagen.”
Het format van de serie Q
Dit is het derde deel dat ik uit de Serie Q van Jussi Adler-Olsen lees en inmiddels heb ik het format van zijn boeken wel ontdekt. Er verschijnt een oude zaak op Carls bureau en dat wordt altijd met veel gemopper ontvangen. Vervolgens gaat hij samen met Assad en de nodige kurkdroge humor aan het werk en daar komen dan verrassende ontknopingen uit voort. Als lezer kruip je vanaf het begin van het verhaal ook in het hoofd van de dader, maar wie dit uiteindelijk is blijft tot aan de climax onbekend.
Dit format werkt uitstekend, al moet ik zeggen dat de climax in dit deel wel echt nagelbijtend spannend was. En dat er ook een buitengewoon prachtige plotwending bij de Afdeling Q zelf in zit. De doorlopende verhaallijn over de geheimen van Assad kabbelt nog steeds verder en ik moet zeggen dat ik dit onderdeel steeds intrigerender ga vinden. Gaat het in het volgende boek dan eindelijk duidelijk worden wat Assad probeert te verbergen?
Geen reacties