Op de dure kostschool St. Stevens in Norfolk wordt de 18-jarige Charlie Cavendish dood in zijn bed aangetroffen. Hij is gestorven aan een anafylactische shock omdat hij in plaats van zijn gebruikelijke medicijnen voor epilepsie aspirine heeft geslikt. Charlie is dodelijk allergisch voor dat goedje. Was dit een ongelukje of heeft iemand bewust Charlies medicijnen verwisseld? En wat zou dan het motief hiervoor zijn?
Een verwende flierefluiter
Inspecteur Jasmine (Jazz) Hunter is net gescheiden en naar een hutje op de hei in Norfolk gevlucht om een nieuw leven te beginnen. Zij wordt opgetrommeld om deze mysterieuze zaak op te lossen. Al snel blijkt dat Charlie een verwende flierefluiter was. Een pestkop met gemene en agressieve trekjes die eigenlijk veel strenger door zijn leraren aangepakt had moeten worden.
Dit geeft de 13-jarige Rory Miller, een schuchter slachtoffer van Charlies pesterijen, een mooi motief. De aan lager wal geraakte vader van Rory verdedigt hem, maar heel overtuigend is hij niet. Hij zou zelf zomaar de moord gepleegd kunnen hebben. Maar zij zijn niet de enige verdachten in deze zaak.
Want wat is er toch met die vreemde moeder van Charlie? Ze is oprecht gebroken door de dood van haar zoon, maar lijkt ook een geheim te hebben dat met zijn overlijden in verband lijkt te staan. En dan is er ook nog de leraar Hugh Daneman, die de dag na Charlie’s overlijden zelfmoord besluit te plegen. Is dit uit schuldgevoel of is er iets anders aan de hand?
Een typische cozy detective
De Geheimen van de Kostschool is een typische cozy detective. Het tempo ligt laag, er is veel aandacht voor de karaktertrekken, achtergronden, problemen en eventuele motieven van de verschillende personages. Als lezer wordt je heel kalmpjes in de verschillende denkrichtingen geleid en wordt je uitgedaagd om actief mee te denken over de mogelijke dader.
Tel daar het gure, winterse decor van Norfolk bij op en dan is deze whodunnit een ideaal tijdverdrijf tijdens een koude en natte zondagmiddag. Een fleecedekentje en dampende kop thee zijn onmisbaar bij het lezen van dit sfeervolle boek.
Al lezende werd ik continu op het verkeerde been gezet. Iedere keer als ik dacht dat ik wist wie Charlie Cavendish had vermoord, kwamen er weer feiten aan het licht waardoor ik weer een nieuwe verdachte uit moest kiezen. De uiteindelijke moordenaar had ik met geen mogelijkheid kunnen raden, dus er stond me in de laatste paar hoofdstukken een heerlijke verrassing te wachten.
Heerlijk vind ik dat, als ik zo betrokken bij een moordmysterie ben en uiteindelijk de oplossing toch nog verkeerd heb!
Mijn eerste boek van Lucinda Riley
Ik las nog nooit eerder een boek van Lucinda Riley. Ik heb wel meerdere keren met het eerste deel uit de immens populaire Zeven Zussen-serie in mijn handen gestaan, maar omdat ik al met zoveel andere series bezig was ben ik er nooit aan begonnen. Ik vond de tijd nog niet rijp om me aan een serie van acht boeken te binden.
Deze stand-alone detective was daarom voor mij een ideale manier om de schrijfstijl van deze legendarische dame te kunnen ontdekken. Ze schreef dit boek voor haar doorbraak met de Zeven Zussen-serie en het was nooit eerder uitgegeven. Nu Lucinda Riley is overleden vond haar familie dat dit boek, haar enige misdaad roman, toch het levenslicht moest zien.
Het boek is me prima bevallen en het zou zomaar kunnen dat ik binnenkort weer in een bibliotheek of boekwinkel met het eerste deel van de Zeven Zussen-serie in mijn handen te vinden ben. Wie weet komt het er ooit nog van.
Geen reacties