De 35-jarige Nora is een afgestudeerd filosoof, maar ze werkt in haar woonplaats Bedford gewoon als winkelbediende bij een kleine muziekwinkel. Ze is chronisch depressief en haar dagen worden gevormd door een opeenvolging van existentiële crisissen. Wanneer haar kat Voltaire doodgaat is ze jaloers en na een uitgebreide samenvatting van haar leven en toekomstperspectief besluit ze zelfmoord te plegen. In het grijze gebied tussen leven en dood belandt ze in de middernachtbibliotheek.
Een aaneenschakeling van mislukkingen
Eigenlijk is Nora gewoon niet goed in leven. Ze stopt met alles waar ze goed in is omdat ze een soort van levensangst heeft. Als tiener was ze zwemkampioen, maar ze stopte met zwemmen. Ze speelde samen met haar broer in een band, maar ze stopte met muziek maken. Ze studeerde in Londen en had een mooie carrière kunnen hebben, maar na haar afstuderen kwam ze gewoon weer terug naar Bedford. Twee dagen voor haar bruiloft besloot ze van het aankomende huwelijk met Dave af te zien.
Wanneer haar kat overlijdt, ze haar baan verliest, haar enige piano leerling aangeeft dat hij geen lessen meer bij haar wil volgen en zelfs haar stokoude buurman aangeeft dat hij haar hulp niet meer nodig heeft, vindt Nora het wel mooi geweest. Haar leven gaat nergens over, het is een aaneenschakeling van mislukkingen.
Ze gooit de handdoek in de ring en neemt een overdosis antidepressiva, waarna ze vanuit een dikke mist in een oneindige bibliotheek terecht komt waar alle klokken op middernacht stilstaan.
Het boek van spijt
In deze bibliotheek treft Nora mevrouw Elm, de bibliothecaris van haar middelbare school. Mevrouw Elm legt haar uit dat de bibliotheek vol met keuzes staat. Ieder boek is een leven dat ze had kunnen hebben als ze in het verleden andere beslissingen had genomen. Er staat ook een enorm dik boek tussen, Nora’s Boek van Spijt.
Op de bladzijdes van dit boek wordt ze geconfronteerd met datgene wat ze eigenlijk al lang wist. Ze heeft spijt van haar breuk met Dan, spijt dat ze ooit met de band is gestopt en dat ze het zwemmen heeft opgegeven. Ze heeft spijt dat ze nooit echt heeft durven leven.
In de middernachtbibliotheek mag Nora naar hartenlust de levens uitproberen die ze had kunnen hebben. Het leven dat haar het beste bevalt, mag ze houden. Aarzelend begint Nora te verkennen hoe haar leven had kunnen zijn. Het boek van spijt wordt daarmee steeds dunner, maar ze komt er ook achter dat die andere levens lang niet altijd rozengeur en maneschijn zijn. Het is onmogelijk om een perfect leven te hebben.
Stilte in de zaal, ik denk na
Tjonge, wat een verhaal! Aan de ene kant is het ontzettend origineel en zit het als een geoliede machine in elkaar, aan de andere kant is het onmogelijk om niet in eigen gemijmer te verzanden. Want laten we nu even eerlijk zijn: iedereen heeft een boek van spijt, dik of dun.
Ik moest het luisterboek dan ook regelmatig stopzetten omdat mijn gedachten afdwaalden. Hoe zou mijn leven er nu uitzien als ik voor een andere studie had gekozen? Wat zou er zijn gebeurd als ik het als 19-jarige gup niet met mijn toenmalige vriendje had uitgemaakt? Heb ik echte, hardgrondige spijt van beslissingen die ik ooit nam (en dan heb ik het niet over dat moment dat ik het als jonge twintiger een heel goed idee vond om mijn haar te blonderen)? Gelukkig niet, mijn eigen boek van spijt zou niet veel om het lijf hebben.
Er zijn boeken die je anders naar de wereld laten kijken en Middernachtbibliotheek is absoluut zo’n boek. Het is een prachtig geschreven rond verhaal met de nodige symboliek en ik moet eerlijk bekennen dat ik tegen het einde een behoorlijke brok in mijn keel had. Wat mij betreft is het een onmiddellijke klassieker waar je niet omheen kunt.
Geen reacties