Boekrecensies

Wij waren, ik ben – Israël van Dorsten

1 maart 2023
Wij waren, ik ben – Israël van Dorsten

Ik kijk al jaren niet meer naar het journaal en lees al net zo lang maar zelden online nieuwsartikelen. Toch zijn er in 2019 wat berichten over die ene boerderij in het Drentse Ruinerwold tot me doorgedrongen. Wat er nu feitelijk allemaal was gebeurd bleef voor mij alleen erg onduidelijk. Het enige wat ik wist, was dat een vader met een aantal kinderen volledig onder de radar leefde en dat het geloof hierbij een grote rol speelde. Met dit openhartige verhaal van Israël van Dorsten, een van de ‘kinderen van Ruinerwold’, kreeg ik een beklemmend inzicht in zijn jeugd.

Prime father

Het verhaal begint in 1979, wanneer de dan 26-jarige Gerrit Jan van Dorsten het boek van Sun Myung Moon leest. Deze Koreaanse man noemt zichzelf True Father en vindt dat hij de wederkomst van Jezus Christus is. Gerrit Jan is hier erg van onder de indruk en hij sluit zich bij de Nederlandse tak van de bijbehorende verenigingskerk aan.

In het sektarische leven van deze kerk leert hij over het bestaan van de geestelijke wereld en dat geesten kunnen samenleven met de mensen op aarde. Gerrit Jan leert hoe hij met geesten kan communiceren, ook met die van Jezus. Van Jezus hoort Gerrit Jan dat hij een essentiële rol in de verlossing van de wereld zal gaan spelen.

Hij wordt binnen de verenigingskerk alleen niet op zijn werkelijke waarde geschat en daarom keert hij zich – samen met een aantal van zijn discipelen – van de kerk af. Hij noemt zichzelf Prime Father en niet veel later trouwt hij met Magdalena. Of althans, ooit was zij Magdalena. Nu bestaat zij niet meer, Haar lichaam is na vele reinigingssessie overgenomen door de geest Heung Jin.

Geheime geboorte

Gerrit Jan en Heung Jin krijgen samen negen kinderen. Israël is het vierde kind en het eerste kind waar de buitenwereld niet van op de hoogte is. De eerste drie kinderen werden onder begeleiding van een vroedvrouw geboren en vervolgens door een dokter nagekeken. Daarna werd hun geboorte netjes aan de gemeente doorgegeven. Gerrit Jan wil dat nu niet meer hebben.

Mensen in de buitenwereld zijn onheilig en hij wil niet langer dat zijn kinderen nog met deze slechte invloeden te maken hebben. Zo wordt Israël in het geheim geboren. Samen met zijn jongere broertje en zusjes wordt hij volledig afgeschermd van de Nederlandse maatschappij onderwezen en opgevoed door zijn vader.

In eerste instantie wonen ze in het appartement boven de winkel van Gerrit Jan, hij verkoopt hier onder andere houten speelgoed. De kinderen mogen aan niemand laten merken dat ze bestaan en moeten de hele dag stilletjes uit het zicht blijven. Ze lezen en bidden veel.

Een rol als medium

In juli 2005 vindt Gerrit Jan dat Israël klaar is om als medium te fungeren. Hij stelt zijn lichaam beschikbaar voor geesten die belangrijke boodschappen aan zijn vader moeten doorgeven. Hij is vereerd en erg blij dat hij dit voor zijn vader kan doen. Toch valt deze rol hem in de praktijk erg tegen, het blijkt veel zwaarder en moeilijker te zijn dan hij vooraf had bedacht.

“Het hele jaar doe ik niet veel anders dan mijn lichaam beschikbaar stellen voor geesten. Slapen doe ik als ik te moe ben om door te gaan, gewoon op de grond naast het bankje waar ik de rest van de tijd doorbreng. Regelmaat hebben we niet. Er zijn niet veel pauzes in de sleur van mijn bestaan, de tijd lijkt stil te staan terwijl de wijzers van de klok steeds weer dat rondje maken. Niet een rondje van een uur, nee, een rondje van twaalf uur. Een rondje van de kleine wijzer.”

Jarenlang gaat Israël mee in de waan van zijn vader. Als Gerrit Jan vindt dat Israël met kwade invloeden in contact is geweest, voelt hij zich slecht en ondergaat zijn straf. Als Gerrit Jan hem met privileges beloont voelt hij zich geweldig.

Toch begint er in de loop van de tijd een klein stemmetje in het hoofd van Israël steeds luider te worden en weet hij zich langzaam maar zeker onder het verstikkende juk van zijn vader uit te worstelen.

Mijn figuurlijke petje

Natuurlijk is het verhaal van Israël opzienbarend en aangrijpend. Het was alsof ik een vreemdsoortig fantasieverhaal aan het lezen was, het was haast te bizar voor woorden. Toch was het allemaal echt waar. Maar datgene wat nog het meeste indruk op me maakte is hoe hij zijn jeugd heeft beschreven. En hoe hij in zijn boek over zijn vader praat.

Er valt namelijk geen enkel kwaad woord, er is nergens ook maar een spoortje rancune te bespeuren. Hij beschrijft zijn eigen gedachten en zijn ontwikkeling zonder daarbij zijn vader of andere betrokkenen in een overduidelijk negatief daglicht te zetten.

Ondanks alles wat er is gebeurd, ondanks alles wat hem is aangedaan en afgenomen, is er alleen maar respect naar zijn vader en zijn zienswijze en dat vind ik onvoorstelbaar knap.  Deze jongeman is ondanks zijn loodzware jeugd niet alleen bijzonder intelligent, hij is ook liefdevol, sterk en onvoorstelbaar dapper. Ik neem hier mijn figuurlijke petje heel graag voor af.

    Plaats een reactie