De Hoofdrol – Janice Hallett

Roderick Tanner, senior partner bij advocatenkantoor Tanner & Dewey, geeft zijn medewerksters Olufemi (Femi) Hassan en Charlotte Holroyd de opdracht om een flinke stapel e-mails en tekstberichten van verdachten in een moordzaak door te spitten. Als lezer ga je samen met hen aan de slag om te achterhalen wat er is gebeurd en wie daar verantwoordelijk voor is. In deze onconventionele whodunnit ga je dus zelf het mysterie ontrafelen en dat was een unicum dat ik absoluut niet wilde laten liggen.

The Fairway Players

Het verhaal bestaat dus voor een groot deel uit e-mails en dat is in het begin wel even wennen. Het is een hele andere manier van lezen. Aangezien er maar een ultrakorte introductie van Roderick Tanner is, ben je echt wel even bezig om je draai te vinden.

De correspondentie is voornamelijk tussen de leden van The Fairway Players, een lokale toneelgroep die met de rolverdeling van hun nieuwe stuk, ‘Al Mijn Zonen’, bezig zijn. Vooral Isabel Beck kruipt om de haverklap in de digitale pen. Ze is een 29-jarige alleenstaande verpleegkundige die er vooral op gebrand is om zoveel mogelijk overal bij betrokken te worden. Ze is amper een jaar lid van de groep en wil echt nog haar plek bemachtigen.

De 59-jarige Martin Hayward is voorzitter van de toneelgroep en ook eigenaar van The Grange, een soort countryclub. Zijn vrouw Helen is de absolute sterspeler, zoals gewoonlijk wordt zij voor de hoofdrol van het stuk gecast. Ze hebben een dochter, Paige, zij is getrouwd met Glen en samen hebben ze een tweejarig dochtertje Poppy. Ze hebben ook nog zoon James, samen met zijn vrouw Olivia verwacht hij een tweeling. Het hele gezin is enthousiast lid van de toneelgroep.

Plakkerige en claimende vriendin

Verpleegkundigen Samantha en Kel Greenwood zijn net lid van de toneelgroep geworden. Tot voor kort werkten ze nog voor Artsen zonder Grenzen in Afrika, nu Samantha bij Isabel op de afdeling is komen te werken heeft Isabel hen beiden naar The Fairway Players gesleurd.

Net nadat de rolverdeling van het nieuwe stuk bekend is gemaakt, blijkt dat Poppy een ernstige hersentumor heeft. Alleen peperdure medicijnen uit Amerika kunnen haar redden. Sarah-Jane MacDonald is ook lid van de toneelgroep en aangezien zij veel ervaring met fondsenwerving heeft, start ze samen met Martin Hayward een crowdfund actie. Dit wordt door allerlei aanvullende activiteiten ondersteund.

Het e-mailverkeer gaat over en weer tussen alle leden van de toneelgroep, iedereen wil weten hoe het met de kleine Poppy gaat, wil steun aan de familie geven en weten hoe ze kunnen bijdragen. Isabel Beck spant daarin de kroon, vooral ook omdat ze Samantha continu mailt en zich daarin ontwikkelt van vriendelijke collega tot een plakkerige en claimende vriendin waar je maar niet vanaf komt.

VAN: Isabel Beck
ONDERWERP: Hoi!
AAN: Samantha Greenwood

Hoi Sam, kom je naar de repetitie? Riley zei dat je ziek naar huis was gegaan, na de lunch. Ik zei tegen hem vóór de lunch, omdat je onze hardlooptraining had gemist en zelfs geen appje had gestuurd, dus ik wist dat het iets serieus moest zijn. Maak me zorgen en hoop dat het goed met je gaat. De repetities zijn anders als jij er niet bij bent, dus hoop dat je snel beter bent. Kijk echt uit naar de halve marathon op zondag. Ik heb een verrassing voor je. Hoop dat het een verrassing zal blijven. Vind je het goed als ik naast Kel sta? Ik ken daar verder niemand en als hij vaker toeschouwer bij een halve marathon is geweest, zal hij weten waar hij moet gaan staan. Nou, dan ga ik nou m’n tekst voor vanavond doorlezen, moet de boel niet laten versloffen! Veel liefs, Issy XXX

Waar blijft die moord?!?

Naarmate het verhaal vordert ontstaan er steeds meer mysteries. Er wordt een fortuin voor de behandeling van Poppy opgehaald, maar het is de vraag waar dat allemaal blijft. Bovendien begint het er ook steeds meer op te lijken dat meerdere leden van de toneelgroep geheimen hebben die ze kost wat kost willen bewaren.

In de tussentijd is er ook het nodige te grinniken. Isabel is vaak een olifant in een porseleinkast zonder dat ze het zelf doorheeft en de lompe zonen van Joyce Walford zetten ook graag de boel op stelten.

Maar in de tussentijd is er in geen velden of wegen een moord te bekennen. Toen ik eenmaal op bladzijde 300 was aangekomen en alle leden van The Fairway Players nog tot de levenden konden worden gerekend begon me dat wel enigszins te irriteren. Gelukkig kwam de moord niet lang na dat irritatiepuntje om de hoek kijken.

De ontrafeling van het mysterie

Ik heb me met dit boek kostelijk vermaakt. Zoals gezegd: het was even wennen dat het verhaal uit losse e-mailberichten bestaat, maar toen ik dat in korte tijd in mijn systeem had zitten kon ik het maar moeilijk wegleggen. Ik het boek in een weekend verslonden en had graag gezien dat het een nog dikker boek was geweest, ik kon er geen genoeg van krijgen.

Uiteindelijk zat ik ook nog eens heel dicht bij de goede oplossing. Het motief en de aanleiding had ik tegen het einde van het verhaal door, alleen bij de daadwerkelijke dader zat ik er ietwat naast. Hoe dan ook, ik ben erg tevreden over mijzelf.

Dit boek was een heerlijke verrassing, heel anders dan anders en ook nog eens uitdagend. Ik hoop dat er meer van dit soort whodunnits gaan verschijnen!