Het is zomer en Lucie baalt als een stekker. Samen met haar ouders en haar jongere broertje Benno is ze naar een stokoude villa aan de andere kant van het land verhuist en ze kent hier niemand. En dat huis is stom. Het ruikt raar, het kraakt aan alle kanten en het is net een museum, alles is antiek. Maar als haar kersverse buurjongen Mats aan Lucie vertelt dat hij haar nieuwe huis altijd de griezelvilla noemt, is haar interesse wel gewekt.
De mysteries stapelen zich op
Natuurlijk gaan Lucie, Benno en Mats op onderzoek uit. In eerste instantie vinden ze niet veel, maar dan stuit Lucie op een geheime bergruimte met een oude sleutel. Die sleutel lijkt alleen in geen enkel slot te passen.
Achter het huis staat een oude victoriaanse glazen kas die wordt onderhouden door de norse Willem Boer. Die kas is voor de kinderen verboden terrein, maar er komen zo nu en dan wel hoogbejaarde mensen in hele ouderwetse kleren langs die naar ene meneer Boer zoeken en vervolgens in die kas verdwijnen. En post voor ene Daan de Bruijn neemt Willem ook in ontvangst.
Uiteraard nemen de kinderen stiekem in kijkje in die kas, maar daar vinden ze geen slot voor de sleutel. Uiteindelijk ziet Benno dat de oude wereldbol in de bibliotheek geen wereldkaart, maar een plattegrond van de kas laat zien. En dan komen ze ook nog eens overal stokoude parfumflesjes tegen…
De magische apotheek
Het is zomervakantie, dus de kinderen hebben toch niets anders te doen dan het hele huis en het omliggende terrein met een stofkam uit te pluizen. Van hun ouders hebben ze geen last, die zijn druk bezig om het huis leefbaar te maken. Uiteindelijk levert hun doorzettingsvermogen resultaat op als ze met de sleutel een geheime ruimte ontdekken.
“Er was iets magisch aan de ruimte. Alles hier beneden deed denken aan een oude, deftige apotheek, en tegelijkertijd zag het er met die honderden gekleurde flesjes uit als een waanzinnige heksenkeuken.
Ik vroeg me af of het vroeger misschien een winkel was geweest. Zou het echt, ondergronds? Hoe kwamen de mensen hier dan binnen? Een ding viel immers niet te ontkennen: deze ruimte was met opzet verborgen.
Mats streek over de oude boeken op de toonbank. Ze waren stukgelezen en de inkt was half verbleekt.
‘Handboek voor de meest doeltreffende recepten,’ las hij hardop voor, en hij sloeg een paar bladzijden om.”
Angstaanjagende geuren
De magische apotheek blijkt allerlei bijzondere geuren te bevatten. De flesjes hebben etiketten met benamingen als ‘Waarheidslievend Aroma’ en ‘Geur van Vrijheid’. Maar als de kinderen aan wat flesjes gaan ruiken, blijken sommige geuren wel erg gevaarlijk te zijn en komen ze al snel diep in de problemen.
Van wie is die apotheek? En hoe kunnen ze ervoor zorgen dat ze de gevolgen van die enge geuren kunnen terugdraaien? De rampen en mysteries nemen alleen maar toe terwijl er langzaam maar zeker steeds meer geheimen van de villa aan het licht komen.
De kinderen hebben uiteindelijk geen andere keuze dan zelf de apotheek en alle inhoud daarvan te gebruiken om ervoor te zorgen dat alles weer een beetje normaal wordt.
Ah… Nog één hoofdstuk!
Mijn zoon heeft ademloos zitten luisteren terwijl ik dit boek aan hem voorlas en zelf heb ik er ook echt van genoten. Het verhaal is spannend, origineel en doordrenkt met magie en mysterie.
Door het oude huis en al zijn verborgen geheimen komt het boek snel op gang en het heeft een beklemmende sfeer waardoor het moeilijk is om te stoppen met lezen. ‘Ah… Nog één hoofdstuk!’ was dan ook een vaak gehoorde kreet wanneer ik het tijd vond om op te houden (terwijl ik dat zelf eigenlijk ook niet wilde).
Het boek zelf is ook nog eens prachtig vormgegeven met een prachtige kaft en hele mooie illustraties. Dit is echt een boek om zuinig op te zijn en nog heel lang te bewaren!
Geen reacties