De ervaren rechercheur Jennifer Brugman is net vanuit Groningen terug naar haar geboortestad Rotterdam verhuisd als ze op haar eerste werkdag met een gruwelijke moord wordt geconfronteerd. De ‘Mythologiemoordenaar’ heeft toegeslagen en langzaam maar zeker wordt duidelijk dat hij het ook op Jennifer heeft voorzien. Met dit plot heeft Angelique Haak een verslavende thriller geschreven die naar veel meer smaakt.
Jennifer heeft een geheim
Een Nieuw Begin lijkt zo op het eerste oog een thriller als vele anderen: er wordt een moord gepleegd en een rechercheur probeert te achterhalen wie de dader is terwijl de lijken zich steeds verder opstapelen. Toch weet dit debuut van Angelique Haak al meteen te boeien.
Jennifer is namelijk niet voor haar lol vanuit Groningen terug naar Rotterdam verhuisd, ze wil een afschuwelijke herinnering loslaten. Ze is de medelijdende blikken van haar Groningse collega’s zat. Ze wil haar verleden achter zich laten en opnieuw beginnen. Doen alsof er niets is gebeurd en nu een groep mensen om zich heen verzamelen die helemaal niets van haar trauma’s weten.
Er ontstaat al snel een beklemmend verhaal over een bezeten seriemoordenaar terwijl Jennifers verleden en haar trauma’s zich steeds verder ontvouwen.
De Mythologiemoordenaar
“Ze keek toe hoe de vrouw door haar collega’s van de forensische afdeling voorzichtig naar beneden werd getakeld. Deze moordenaar had echt geen enkel respect voor vrouwen, dat was wel duidelijk. De manier waarop hij ze tentoonstelde, hangend in hun slip en een laken. Ook nu weer hing het laken vanaf haar middel naar beneden, over haar gezicht heen.
Cassiopeia. Voor straf eeuwig ondersteboven hangend in de hemel. Haar rok over haar hoofd, zodat niemand haar schoonheid ooit nog kon zien.
Jennifer huiverde nogmaals.”
Al na een paar hoofdstukken is duidelijk dat de mythologiemoordenaar alles met Jennifer te maken heeft en dat zij hem ook moet kennen. Hierdoor wordt je als lezer uitgedaagd om mee te denken wie de moordenaar zou kunnen zijn. Angelique Haak weet je daarbij heel knap telkens op het verkeerde been te zetten. Zelfs als je denkt dat je heel zeker weet wie de dader is, wordt je nog aan het twijfelen gebracht.
Het duistere oogpunt
Het is inmiddels allang niet nieuw meer om het verhaal ook hier en daar vanuit het duistere oogpunt van de moordenaar te vertellen. Toch is en blijft dit een beproefde methode om de spanning op te voeren en de lezer mee te laten denken met de onderzoeker. Is het de buurman? Is het een van Jennifers collega’s? Of is het toch de ex van haar drugsverslaafde en haatdragende zus? Geen enkele man in het verhaal ontsnapt aan verdenkingen en dat maakt dat je met veel nieuwsgierigheid verder wil lezen.
Ik heb dit boek eerder gelezen, toen het in 2017 net uitkwam. Maar aangezien ik het plot toch weer helemaal was vergeten (dat krijg je als je zoveel leest), vond ik het de moeite om er opnieuw in weg te duiken. Inmiddels heeft het twee vervolgen gekregen, dus ik heb meteen weer twee nieuwe boeken aan mijn oneindige verlanglijstje toe kunnen voegen!
Geen reacties