Eigenlijk is Anne Vlaming stikjaloers op haar beste vriend Rik. Als een van de meest gevraagde architectuurfotografen van Nederland reist hij voor zijn werk de hele wereld over en daar wordt hij ook nog eens dik voor betaald. Anne droomt van een fulltime baan als natuurfotograaf, maar vooralsnog is ze niet verder gekomen dan een functie in een portretstudio. Ze maakt daar voornamelijk pasfoto’s en wordt daar doodongelukkig van. Ze springt dan ook een gat in de lucht als Rik haar vertelt dat hij voor een opdrachtgever naar de Mexicaanse jungle gaat en dat hij haar als natuurfotograaf wil meenemen.
De Selva Lacandón
De opdrachtgever van Rik is JX Architects en zij gaan ecolodges in de Selva Lacandón bouwen. Dit afgelegen regenwoud ligt tegen de Mexicaanse grens met Guatemala aan, het is een gebied dat doorgaans alleen af en toe door de happy few wordt bezocht. Anne zou hier behalve de foto’s voor JX Architects ook eigen natuurfoto’s kunnen maken die interessant voor National Geographic zouden zijn, dus dit is echt een kans uit duizenden.
Ze besluit haar onzekerheid over zo’n veelbelovende opdracht weg te slikken en er compleet voor te gaan, want deze reis kan haar hele leven veranderen. Veel tijd om te twijfelen heeft Anne gelukkig niet, want haar vlucht staat voor over amper twee weken al gepland. Over veertien dagen vliegt ze naar een afgelegen jungle in Mexico om daar vervolgens haar allerbeste beentje voor te zetten.
Met knikkende knieën stuurt Anne nog voor haar vertrek een e-mail naar National Geographic om voorzichtig te polsen of zij eventueel interesse in haar toekomstige foto’s zouden hebben en tot haar grote verbazing reageert de redactie snel en positief. Nadat ze hun antwoord tientallen keren opnieuw heeft gelezen, weet ze het zeker: haar vette jaren zijn eindelijk aangebroken. Ze hoeft alleen nog maar even aan de andere kant van de wereld kneitergoede foto’s te maken.
De helikopter
De Selva Lacandón is het op een na grootste regenwoud van Zuid-Amerika en de plek waar JX Architects de ecolodges wil gaan bouwen is zo afgelegen dat het alleen per helikopter te bereiken is. Dat vindt Anne allemaal best, want dit maakt de kans op unieke natuurfoto’s voor National Geographic alleen maar groter.
Vol gemaakt zelfvertrouwen stapt Anne met Rik in de helikopter van de Canadese Charles, die amper een uur eerder nog een lijntje coke heeft gesnoven. Niet veel later crasht de helikopter, midden in de onherbergzame jungle.
“’Rik!’ Ze greep Riks hand, kneep haar ogen dicht en zette zich schrap voor wat ging komen. Het lachende gezicht van haar moeder trok aan haar geestesoog voorbij, de lieve lach van haar vader. Mama, mijn lieve mama, dit kan het einde toch niet zijn? Ik wil niet dood, ik wil geen pijn, dit kan niet echt gebeuren! Toen de stem van haar vader: Ik ben trots op je meisje.”
Genadeloos spannend
Noortje Brink (de naam is een pseudoniem van een anonieme schrijfster) doet al een tijdje mee in het genre ‘vakantiethrillers’, maar ik had nog nooit iets van haar gelezen. Tijdens mijn vakantie in het Spaanse binnenland besloot ik dat het eens tijd werd om een boek van haar te proberen en daar heb ik geen moment spijt van gehad.
Al na een paar pagina’s was ik flink aan de onzekere Anne verknocht geraakt, en dat zorgde ervoor dat ik aan de rand van het zwembad steeds sneller begon te lezen. Het verhaal is door alle gebeurtenissen namelijk genadeloos spannend. Maar als ik heel eerlijk ben, vond ik Anne die langzaam maar zeker haar onzekerheden van zich afwierp en haar angsten begon te overwinnen nog vele malen spannender.
Ik ben heel benieuwd of de andere boeken van Noortje Brink ook zo heerlijk weglezen!
Geen reacties