Wanneer de trein uit Padua het station van Venetië binnenrijdt en tot stilstand komt, merkt een schoonmaker in een bijna lege coupé een reiziger op die wel erg stil blijft zitten. Hij is netjes gekleed, aktetas op schoot, het is net alsof hij gewoon onderweg is naar een afspraak. Maar dan blijkt dat de man dood is. Het is Carlo Trevisan, een bekende Venetiaanse advocaat, en hij is in de trein vermoord. Terwijl de ochtend langzaam op gang komt en de eerste forensen op het station verschijnen, wordt commissario Guido Brunetti opgeroepen om de zaak te onderzoeken.
Een heleboel vragen
Carlo Trevisan was rijk en gerespecteerd, hij was er het type niet naar om op zo’n manier vermoord te worden. Of om überhaupt vermoord te worden. Toch is hij met een enkel schot koelbloedig in een openbare trein om het leven gebracht. Er zijn geen sporen van geweld en er zijn geen getuigen. Sterker nog: niemand heeft iets gemerkt. Brunetti heeft dus niets meer dan het lichaam van Trevisan en een heleboel vragen.
Brunetti’s 14-jarige dochter Chiara hoort al snel van de nieuwste moordzaak waar haar vader zich over moet buigen en ze besluit hem een handje te helpen. Ze heeft op de basisschool namelijk bij de even oude dochter van Carlo Trevisan gezeten, ze waren zelfs een tijdje goede vriendinnen. Chiara vindt dat ze daarmee de aangewezen persoon is om rond te vragen over de thuissituatie van de familie Trevisan. Zij zit niet bij de politie, dus aan haar zullen mensen vast meer vertellen. Het jonge meisje komt alleen veel meer te weten dan ze aankan.
Al snel blijkt dat de keurige Carlo Trevisan heel wat afschuwelijke zaakjes te verbergen had en moet Brunetti zien te ontrafelen waar zijn moordslachtoffer allemaal mee bezig is geweest.
Steeds meer doden
Wat met één verdachte dood begint, wordt al snel veel groter. Kort na Trevisan sterft er namelijk ook een accountant – het wordt in eerste instantie afgedaan als een zelfmoord – en niet veel later wordt ook Trevisans zwager dood aangetroffen. Brunetti heeft er zijn handen vol aan. De drie slachtoffers hebben allemaal connecties met elkaar én met een duister netwerk dat steeds meer naar boven komt drijven.
Tijdens zijn onderzoek komt Brunetti terecht in een wereld die hij liever niet had leren kennen: mensenhandel, uitbuiting, en machtige mannen die hun eigen spelletjes spelen met de levens van anderen. Wat had de ogenschijnlijk onberispelijke Trevisan hiermee te maken? Was hij zelf slachtoffer van dat systeem, of speelde hij een veel grotere rol dan iedereen dacht?
Venetië met rafelrandjes
Zoals in alle boeken van Donna Leon speelt Venetië weer een hoofdrol. Maar het is niet de romantische stad van gondels en bruggetjes, dit is het Venetië van corrupte deals, gesloten deuren en halve waarheden. Brunetti baant zich zijn weg door schilderachtige steegjes, kantoren en rookgordijnen, op zoek naar antwoorden die niemand echt wil horen. Hij heeft het gevoel dat hij het met enkel zijn politiebadge niet gaat redden, en dat zit hem erg dwars.
Salto mortale is geen razendsnelle thriller vol actie, het is een bedachtzaam en gelaagd verhaal dat samen met de frustratie van Brunetti langzaam maar zeker onder je huid kruipt. De spanning zit ‘m niet in achtervolgingen of bloedstollende moordscenes, het gaat hier om het morele spanningsveld in een door corruptie geteisterd land. Het is dit element dat de boeken van Donna Leon bijzonder maakt en waarom ik langzaam maar zeker steeds meer waardering voor deze serie rond Guido Brunetti ga krijgen.
Geen reacties