Ik was 23 jaar oud toen ik in 1997 samen met mijn huidige man een groepsreis door Egypte maakte. Ik was jong, schuchter, onzeker en onervaren. In deze thriller van Marja Boomstra gaat de 25-jarige Floor als bedeesde en knalgroene jongeling naar Egypte. Als freelance fotograaf is ze gevraagd om samen met een tekstschrijfster bij een allereerste groepsrondreis door Egypte en Saoedi Arabië aan te haken zodat de foto’s en teksten voor een brochure gebruikt kunnen worden. De groepsrondreis wordt alleen wel een heel stuk enerverender dan Floor ooit had kunnen denken.
Geheimzinnigheid en mysterie
Zodra Floor verwachtingsvol in Cairo landt en kennismaakt met haar reisleider en reisgenoten, blijkt al dat er iets niet helemaal in de haak is. Zo gedraagt de tekstschrijfster Veronica zich erg geheimzinnig, het heeft er alle schijn van dat ze iets met de reisleider aan het bekokstoven is. En dan is er reisgenoot Rayan die Floor wel erg nauwlettend in de gaten houdt.
Als klap op de vuurpijl is er ook nog de mysterieuze Hamadi. Floor heeft een paar maanden eerder zijn vriendschapsverzoek op Facebook geaccepteerd, ook al kende ze hem helemaal niet. Sindsdien chat ze af en toe met hem, ze heeft hem behoorlijk wat over haar familie verteld. Nu laat Hamadi haar weten dat hij ook in Cairo is en dat hij haar graag wil ontmoeten.
Het is alleen maar de vraag of dat nu wel zo’n goed idee is.
Een overrompelende plottwist
“’Weet je zeker dat we hier kunnen praten zonder te worden gehoord?’ Leila knikt en Floor vraagt wat er is gebeurd.
Ze kijkt verbaasd naar de verschillende uitdrukkingen op het gezicht van Mumtaaz, dat naast pijn ook blijdschap laat zien.
‘Hij heeft me gevonden! Maar hij is nu in gevaar. Hij is hier, ik heb hem gezien. Iemand moet hem waarschuwen, want zodra ze weten dat hij… Ze zullen de link leggen en hem ombrengen,’ fluistert ze opgewonden.
‘Wie is er in gevaar?’ vraagt Floor zodra ze ertussen kan komen. ‘Over wie heb je het?’
‘Mijn lieveling, hij is hier en heeft mij ook gezien, maar kon mij niet herkennen vanwege de sluier. Het is al zo lang geleden.’”
Het verhaal hangt van de onwaarschijnlijkheden aan elkaar en is op veel punten alles behalve geloofwaardig. Toch vond ik het erg boeiend om te lezen, ik wilde gewoon weten hoe het zat. Wie spreekt er de waarheid en wie niet? En waarom?
Als lezer twijfel je continu of je nu de kant van Rayan of van Hamadi moet kiezen, het is onduidelijk wie van de twee duistere motieven heeft en wie Floor kan vertrouwen. Dit zorgt voor veel onderhuidse spanning, als lezer wil je weten hoe alles in elkaar steekt en hoe dit af gaat lopen.
Uiteindelijk werd ik overrompeld door een plottwist die ik echt niet aan had zien komen. Heerlijk vind ik dat, als mijn mond door zoiets al lezend open zakt en mijn man naast me op de bank opmerkt dat het tocht.
Verbonden met Floor
Ik moest erg aan de schrijfstijl wennen, ik vond het vrij kaal en wat ongeoefend overkomen. Maar naarmate het verhaal vorderde begreep ik dat deze schrijfstijl juist perfect bij Floor past en dat je daardoor nog meer in haar hoofd kruipt. Ik zou als 23-jarige blom mijn groepsrondreis door Egypte (die natuurlijk wel een heel stuk minder spannend was) op eenzelfde manier beschrijven.
Het is juist die schrijfstijl en Floors diepe onzekerheid, het gebrek aan zelfvertrouwen en de twijfels over haar uiterlijk die ervoor zorgen dat ik me erg aan haar ging hechten. Tijdens het lezen voelde ik me steeds meer met haar verbonden en ik kijk er naar uit om het volgende deel ook te gaan lezen. Met het oog op mijn indrukwekkende stapel van ongelezen boeken zou dat zomaar begin 2023 kunnen zijn. ????
Geen reacties