Het was 17 juli 2005 en ik was samen met manlief in China. We waren al drie weken aan het rondreizen en waren op onze eindbestemming aangekomen: Shanghai. Natuurlijk wist ik dat Harry Potter and the Half Blood Prince een dag eerder in de winkels zou verschijnen. Ik had voor vertrek overwogen om deze bij Bol.com te reserveren. Maar aangezien het boek dan bezorgd zou worden terwijl ik aan de andere kant van de wereld zat, leek me dat nogal onzinnig.
Nánjīng Lù
We hadden de hele dag al door Shanghai gestruind. De vorige avond hadden we de beroemde Skyline van Pudong bewonderd, we hadden over De Bund gelopen en de Yu Yuang Garden gezien. Als laatste slenterden we over Nánjīng Lù, de belangrijkste winkelstraat van de stad. Het stond nu eenmaal hoog aangeschreven in de reisgids.
Toen we ook langs een boekwinkel kwamen, liep ik als vanzelf naar binnen. Ondanks dat ik natuurlijk wist dat ze daar vooral Chinese boeken zouden hebben waar ik helemaal niets mee zou kunnen, kon ik het niet weerstaan.
Meteen bij de ingang struikelde ik bijna over een enorme stapel van de allernieuwste Harry Potter. Ik was vergeten dat het inmiddels uit was gekomen, want zoals zo vaak als ik op reis was had ik geen idee van de datum. Hoe dan ook wist ik niet hoe snel ik een boek van die stapel moest grissen en afrekenen. Nu zou ik dat op de terugvlucht naar huis kunnen lezen!
Het vervloekte bekertje jus d’orange
Nu begon ik natuurlijk dezelfde avond al in dat boek, als rasechte Potterhead kon ik de verleiding onmogelijk weerstaan. De volgende avond liep ik met dat boek onder mijn arm naar mijn stoel in het vliegtuig. Ik kon me niet heugen dat ik ooit eerder zoveel zin in een lange vlucht had gehad.
Niet veel later zat ik met mijn neus in de pagina’s. De uren verstreken en ik vond alles best. Toen we eenmaal boven Europa vlogen was het tijd voor het ontbijt. We kregen de voorspelbare smakeloze troep voorgeschoteld en toen de half leeggegeten bakjes eenmaal waren weggehaald, spreidde ik mijn boek weer op mijn tafeltje uit. Manlief naast me had alleen nog een bekertje jus d’orange op zijn eigen tafeltje staan.
Hoe het gebeurde weet ik niet meer, maar op de een of andere manier ging dat bekertje jus d’orange op een bepaald moment om. Op mijn boek. En ook op mijn broek, maar dat deed er niet toe. Manlief vond het vreselijk en nam zich voor om op Schiphol meteen een nieuw boek voor me te kopen. Maar nadat ik met servetten het meeste vocht van de pagina’s had gedept, vond ik dat eigenlijk helemaal niet nodig.
Een boek met een blijvende herinnering
Mijn boekenkasten staan propvol met boeken, maar er is maar één boek waarvan ik precies weet waar en wanneer ik het kocht. En dat is Harry Potter and the Half Blood Prince. Nooit zal ik vergeten dat ik het een dag nadat het verscheen heel onverwacht in een boekwinkel in Shanghai tegenkwam. Dat ik het tijdens mijn terugvlucht naar huis las en dat er vervolgens een bekertje jus d’orange overheen ging.
Die sinaasappelsapvlek is voor mij een blijvende herinnering en dat heeft voor mij een ongeëvenaarde charme. Daar kan geen ongeschonden versie tegenop!
Geen reacties